อีกอย่างหนึ่ง  ราคะ  โทสะ  และโมหะ  กล่าวคือ ความกำหนัด  ความ
โกรธ   และการฆ่าสัตว์เหล่าใด   ชนทั้งหลายกำหนัด    โกรธ    และฆ่าสัตว์ด้วย
ราคะ  โทสะ   และโมหะเหล่านั้น   ตามที่มันเกิดขึ้นในบาปกรรมทั้งหลาย  ซึ่ง
ท่านกล่าวแล้วโดยนัยว่า  การฆ่า การตัด  และการจองจำในสัตว์เหล่านี้   ชื่อว่า
ปาณาติบาต.
         บทว่า  นิจฺจุยฺยุตา   ความว่า    ประกอบในอกุศลกรรมอยู่เป็นนิตย์
คือบางคราวพิจารณาแล้วก็ไม่งดเว้น.
         บทว่า  เปจฺจ  ได้แก่  ไปจากโลกนี้สู่โลกอื่น.
         บาทคาถาว่า   ตมํ  วชนฺติ  เย  ปตนฺคติ   สตฺตา  นิรยํ  อวํสิรา
ความว่า   ชนเหล่าใดไปสู่ที่มืด   กล่าวคือ   โลกันตริกนรกอันมืดมนอนธกาล
หรืออันต่างด้วยสกุลมีสกุลต่ำเป็นต้น     และสัตว์เหล่าใด   ผู้มีหัวตกลง   ได้แก่
มีศีรษะตกลงไปเบื้องล่าง    เพราะย่อมตกลงไปยังนรก    อันต่างด้วยอเวจีนรก
เป็นต้น.
         บทว่า  เอสามคนฺโธ   ความว่า  กลิ่นดิบ   ๓ ประเภทโดยอรรถตาม
ที่ข้าพเจ้ากล่าวแล้ว     อันเป็นเค้ามูลแห่งกลิ่นดิบทั้งปวง      อันต่างโดยความ
กำหนัด. ความโกรธ   และการฆ่าสัตว์  เพราะเป็นเหตุให้สัตว์เหล่านั้นไปสู่ที่มืด
และตกนรก  นี้  ชื่อว่า กลิ่นดิบ.
         บทว่า  น  หิ  มํสโภชนํ  ความว่า  แต่เนื้อและโภชนะ   ไม่ชื่อว่า
กลิ่นดิบเลย.