๑๒๕    ๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖    ๑๒๗
                        เทวดาและมนุษย์ทั้งหลายทำมงคล
                เช่นนี้แล้ว    เป็นผู้ไม่ปราชัยในข้าศึกทุกหมู่
                เหล่า   ย่อมถึงความสวัสดีในที่ทุกสถาน  นี้
                เป็นอุดมมงคลของเทวดาและมนุษย์เหล่านั้น.
                                   จบมงคลสูตรที่  ๔
อรรถกถามงคลสูตรที่  ๔
คาถาที่   ๑  (มี  ๓  มงคล)
         มงคลสูตร  มีคำเริ่มต้นว่า  เอวมฺเม  สุตํ  ดังนี้.
         ถามว่า  พระสูตรนี้    มีเหตุเกิดขึ้นอย่างไร.
         ตอบว่า  พระสูตรนี้  มีเหตุเกิดขึ้นดังต่อไปนี้.
         ดังได้สดับมา  ในชมพูทวีป  มหาชนประชุมกันในที่ทั้งหลายมีประตู
พระนคร  สันถาคาร (ห้องโถง) และที่ประชุมเป็นต้น   ในที่นั้น  ๆ  แม้ให้เงิน
และทองแล้ว   ก็ชวนกันและกันกล่าวพาหิรกถา   มีเรื่องการลักนางสีดาเป็นต้น
มีประการต่าง ๆ เรื่องหนึ่ง ๆ กว่าจะจบลง  ก็ใช้เวลาถึง ๔ เดือน   ในบรรดา
พาหิรกถาเหล่านั้น     มงคลกถาก็ตั้งขึ้นว่า อะไรหนอแล ชื่อว่า มงคล  สิ่งที่เห็น
แล้วหรือ  ชื่อว่า มงคล.  สิ่งที่ฟังแล้วหรือ  ชื่อว่า  มงคล.  สิ่งที่ได้ทราบแล้วหรือ
ชื่อว่า  มงคล.  ใครเล่ารู้จักมงคล.
หน้า ๑๒๖