๑๓๗    ๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖    ๑๓๙
         ส่วน   กปฺป  ศัพท์นี้   มีอรรถเป็นอเนก    เป็นต้นว่า  ความเชื่อถือ
อภิสัททหนะ,   โวหาร  โวหาระ,  กาล   กาละ,   บัญญัติ   บัญญัติ, การตัด
เฉทนะ,  กำหนด  วิกัปปะ,  ข้ออ้าง  เลสะ,  โดยรอบ  สมันตภาวะ  เป็นต้น.
         จริงอย่างนั้น   กปฺป  ศัพท์มีอรรถว่า  เชื่อถือ   ในประโยคทั้งหลาย
มีอาทิอย่างนี้ว่า  ข้อนั้นบุคคลพึงน้อมใจเชื่อ   ต่อพระสมณโคดมผู้เจริญพระองค์
นั้น  ซึ่งเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า  โดยประการใดแล.
         กปฺป  ศัพท์มีอรรถว่า  โวหาระ  ในประโยคทั้งหลายมีอาทิอย่างนี้ว่า
ภิกษุทั้งหลาย  เราอนุญาตให้บริโภคผลไม้   ด้วยสมณกัปปะทั้ง  ๕.
         กปฺป   ศัพท์มีอรรถว่า   กาละ   ในประโยคทั้งหลายมีอาทิอย่างนี้ว่า
ได้ยินว่า  โดยสมัยใด  เราจักอยู่ตลอดกาลเป็นนิจ.
         กปฺป  ศัพท์มีอรรถว่า  บัญญัติ  ในประโยคทั้งหลายมีอาทิอย่างนี้ว่า
เพราะเหตุนี้   พระกัปปะ  ผู้มีอายุ.
         กปฺป  ศัพท์มีอรรถว่า   การตัด    ในประโยคทั้งหลายมีอาทิอย่างนี้ว่า
เขาประดับตกแต่งแล้ว     ตัดผม   โกนหนวดแล้ว.
         กปฺป  ศัพท์มีอรรถว่า  กำหนด  ในประโยคทั้งหลายอาทิมีอาทิอย่างนี้ว่า
กัปปะว่า    ถ้าหากว่าตะวันคล้อยไปชั่ว   ๒  องคุลี    (ภิกษุวัชชีย่อมบัญญัติว่า)
ย่อมควรเพื่อฉันอาหารได้.
         กปฺป  ศัพท์มีอรรถว่า  ข้ออ้าง   ในประโยคทั้งหลายมีอาทิอย่างนี้ว่า
ข้ออ้างเพื่อจะนอนมีอยู่.
         กปฺป   ศัพท์มีอรรถว่า    โดยรอบ   ในประโยคทั้งหลายมีอาทิอย่างนี้
ว่า   ทำพระเวฬุวันโดยรอบทั้งสิ้นให้สว่างไสว.
หน้า ๑๓๘