คำว่า   ภควนฺตํ  อภิวาเทตฺวา  ความว่า  ถวายบังคมคือนอบน้อม
นมัสการพระผู้มีพระภาคเจ้า.
         คำว่า    เอกมนฺตํ   เป็นคำแสดงถึง    นปุสกสิงค์    มีคำอธิบายว่า
ณ  โอกาสข้างหนึ่ง   คือ  ณ  ส่วนข้างหนึ่ง.   อีกอย่างหนึ่ง  คำว่า  เอกมนฺตํ
เป็นทุติยวิภัตติ  ใช้ในอรรถแห่งสัตตมีวิภัตติ   (แปลว่า ณ, ใน).
         คำว่า อฏฺ€าสิ  เป็นการปฏิเสธอิริยาบถอื่นมีการนั่งเป็นต้น  อธิบายว่า
สำเร็จการยืน   ได้แก่  เป็นผู้ยืนอยู่แล้ว.    ถามว่า    ก็เทวดานั้นยืนอย่างไร ?
ชื่อว่า  ยืน ณ ส่วนข้างหนึ่ง.
         ตอบว่า   เทวดาเว้นแล้วซึ่งโทษ   (๘  อย่าง)  เหล่านี้คือ   ไม่ยืนข้าง
หลัง   ๑  ไม่ยืนข้างหน้า   ๑  ไม่ยืนใกล้  ๑  ไม่ยืนไกล  ๑  ไม่ยืนตรงหน้า ๑
ไม่ยืนเหนือลม   ๑   ไม่ยืนต่ำกว่า   ๑   ไม่ยืนสูงกว่า   ๑   ชื่อว่า   ยืนแล้ว  ณ
ส่วนข้างหนึ่ง.
         ถามว่า   ก็เทวบุตรนี้ยืนเท่านั้น  ไม่นั่ง  เพราะเหตุไร  ?
         ตอบว่า   เพราะเทวดาทั้งหลายประสงค์จะกลับไว  อธิบายว่า  จริงอยู่
เทวดาทั้งหลาย  อาศัยอำนาจประโยชน์บางอย่างเท่านั้น    จึงมายังมนุษยโลก  ซึ่ง
เปรียบประดุจส้วมที่เต็มด้วยของไม่สะอาด  ก็โดยปกติมนุษยโลกเป็นของปฏิกูล
แก่เทวดาเหล่านั้น       เพราะเป็นสถานที่มีกลิ่นเหม็นนับจำเดิมแต่   ๑๐๐  โยชน์
พวกเทวดาจึงไม่ยินดีในมนุษยโลกนั้น       เพราะเหตุนั้นเทวดานั้นทำธุระที่ตน
มาเสร็จแล้ว  ก็ไม่ยอมนั่ง   เพราะต้องการจะกลับไว  ชนทั้งหลายย่อมนั่ง   เพื่อ
จะบรรเทาความอ่อนเพลียแห่งอิริยาบถ     อันเกิดจากการเดินเป็นต้น    อันใด
ความเพลียอันนั้นของเทวดาทั้งหลายย่อมไม่มี   เพราะฉะนั้นเทวดาจึงไม่ยอมนั่ง