ไว้ในพระสูตรว่า  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  บัณฑิต   มีบัณฑิตลักษณะอยู่ ๓ ประ-
การเหล่านี้    ดังนี้เป็นต้น.๑
         อีกอย่างหนึ่ง  พระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า และพระอสีติมหาสาวก
รวมทั้งสาวกของพระตถาคตเจ้าเหล่าอื่น  และชนทั้งหลายมีสุเนตตดาบส    มหา-
โควินทพราหมณ์  วิธูรบัณฑิต   สรภังคดาบส  มโหสถบัณฑิต   สุตโสมบัณฑิต
พระเจ้านิมิราช   อโยฆรกุมาร และอกิตติบัณฑิตเป็นต้น  พึงทราบว่า   บัณฑิต.
         บัณฑิตเหล่านั้นเป็นผู้สามารถกำจัดภัยอุปัทวะและอุปสรรคทั้งปวงของ
พวกตน    ผู้กระทำตามถ้อยคำของตน  (บัณฑิต)   ดุจการอารักขาในเวลามีภัย
ดุจประทีปในที่มืด    และดุจการได้ข้าวและน้ำเป็นต้น    ในเวลาที่ถูกความทุกข์
อันเกิดจากความหิวกระหายเป็นต้นครอบงำ  ฉะนั้น.
         จริงอย่างนั้น  เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย  นับไม่ถ้วน   ไม่มีประมาณ
อาศัยแล้วซึ่งพระตถาคตถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะ  บางพวกดำรงอยู่ในพรหมโลก
บางพวกเกิดแล้วในเทวโลก สกุล   ๘๐,๐๐๐  สกุลทำใจให้เลื่อมใสในพระสารีบุตร
เถระ    อุปัฏฐากพระเถระด้วยปัจจัย  ๔  บังเกิดแล้วในสวรรค์.    สกุลทั้งหลาย
ทำใจให้เลื่อมใสแล้วในพระมหาสาวกทั้งปวงมีพระมหาโมคคัลลานะ   และพระ-
มหากัสสปะเป็นต้นก็บังเกิดในสวรรค์เหมือนอย่างนั้น    ชนทั้งหลายบางพวกซึ่ง
เป็นสาวกของสุเนตตศาสดาเท่านั้น  บังเกิดแล้วในพรหมโลก  บางพวกถึงความ
เป็นสหายของเทพทั้งหลายชั้นปรนิมมิตวสวัตตี  ฯลฯ  หรือบางพวกถึงแล้วซึ่ง
ความเป็นสหายของคหบดีมหาศาล     สมจริงดังคำที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า
ภิกษุทั้งหลาย   ภัยย่อมไม่มีแต่บัณฑิต   อุปัทวะย่อมไม่มีแต่บัณฑิต   อุปสรรค
ย่อมไม่มีแต่บัณฑิต.
๑. อัง.  ติก. ๒๐/ ข้อ ๔๔๒.