| อีกประการหนึ่ง บัณฑิตเช่นกับภัณฑะแห่งของหอมมีกฤษณาและ |
| ดอกไม้เป็นต้น บุคคลที่คบบัณฑิตนั้น เป็นเช่นกับด้วยใบไม้ที่ห่อของหอมมี |
| กฤษณาและดอกไม้เป็นต้น ย่อมถึงความเป็นผู้อันวิญญูชนทั้งหลายพึงสรรเสริญ |
| และความเป็นผู้เป็นที่ฟูใจแห่งวิญญูชนทั้งหลาย สมจริงดังที่พระผู้มีพระภาคเจ้า |
| ตรัสไว้ว่า |
| ก็นรชนใดย่อมใช้ใบไม้ห่อกฤษณา |
| แม้ใบไม้ทั้งหลาย มีหอมฟุ้งขจรไปฉันใด |
| การคบนักปราชญ์ก็ฉันนั้น. |
| ก็แม้อกิตติบัณฑิต เมื่อท้าวสักกะจอมเทพประทานพรอยู่ ได้กล่าว |
| อย่างนี้ว่า |
| บุคคลพึงเห็นนักปราชญ์ พึงฟังนัก- |
| ปราชญ์ พึงอยู่ร่วมดับนักปราชญ์ พึงกระทำ |
| การสนทนาปราศรัยกับนักปราชญ์นั้น และ |
| พึงชอบใจในการสนทนากับนักปราชญ์นั้น. |
| (ท้าวสักกะตรัสถามว่า) |
| ดูก่อนกัสสปะ นักปราชญ์ได้ทำอะไร |
| ให้แก่ท่านหรือหนอ ท่านจงบอกถึงเหตุ ดู |
| ก่อนกัสสปะ เพราะเหตุไร ท่านจึงปรารถนา |
| เห็นนักปราชญ์. |
| (อกิตติดาบสทูลสว่า) |
| เพราะนักปราชญ์เป็นผู้มีปัญญาย่อม |
| แนะนำอุบายที่ควรแนะนำ นักปราชญ์นั้น |
| ย่อมประกอบในสิ่งที่เป็นธุระ การแนะนำดี |