กรรมดี    นายสุมนมาลาการเอิบอิ่มแล้วด้วย
                กรรมใดย่อมเสวยวิบากแห่งกรรมใด (กรรม
                นั้นแล)  อันบุคคลทำแล้วเป็นกรรมดี   ดังนี้.
         ในที่สุดแห่งคาถา  สัตว์ทั้งหลาย  ๘๔,๐๐๐  ได้บรรลุธรรม.
         การบูชาปูชนียบุคคลเหล่านั้น    แม้จะน้อยอย่างนี้    ก็พึงทราบว่า   ย่อม
เป็นไปเพื่อประโยชน์สุขสิ้นกาลนาน  ก็การบูชานั้นเป็นอามิสบูชาเท่านั้น   (ยังให้
ผลถึงเพียงนี้)  จะป่วยกล่าวไยถึงการปฏิบัติบูชา    เพราะกุลบุตรเหล่าใด   ย่อม
บูชาพระผู้มีพระภาคเจ้า    ด้วยการถึงรัตนะ    ด้วยการรับสิกขาบท    ด้วยการ
สมาทานองค์อุโบสถ     และด้วยคุณทั้งหลายของตนมีปาริสุทธิศีล  ๔  เป็นต้น
ใครเล่าจักพรรณนาผล      แห่งการบูชาพระผู้มีพระภาคเจ้าทั้งหลายเหล่านั้นได้
ก็ชนทั้งหลายเหล่านั้นท่านกล่าวว่า     ย่อมบูชาพระตถาคตเจ้าด้วยการบูชาอย่าง
ยิ่ง  เหมือนอย่างที่ท่านกล่าวไว้   ในมหาปรินิพพานสูตรว่า   อานนท์  ภิกษุก็ดี
ภิกษุณีก็ดี อุบาสกก็ดี อุบาสิกาก็ดี  คนใดแลปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรมปฏิบัติ
สมควร  มีปกติประพฤติตามธรรมอยู่   ผู้นั้นชื่อว่าย่อมสักการะ เคารพ  นับถือ
บูชา  ตถาคต   ด้วยการบูชาอย่างยิ่ง   แม้การบูชาพระปัจเจกพุทธะ   และพระ-
อริยสาวกทั้งหลาย   ก็พึงทราบว่านำประโยชน์สุขมาให้เช่นกัน   โดยทำนองเดียว
กับการบูชานี้.
           อีกอย่างหนึ่ง  (พึงทราบบุคคลผู้ควรบูชาในข้อนี้อย่างนี้ว่า)  พี่ชายก็ดี
พี่หญิงก็ดี     ชื่อว่าเป็นบุคคลที่ควรบูชาของน้องชายหรือน้องหญิง     สำหรับ
คฤหัสถ์ทั้งหลาย,   บิดามารดาเป็นบุคคลผู้ควรบูชา   สำหรับบุตร,  สามี  แม่ผัว