๑๕    ๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖    ๑๗
พระภาคเจ้าประทับยืนอยู่ที่ประตูพระนคร    ตรัสเรียกพระอานนท์มาแล้ว
ตรัสว่า   ดูก่อนอานนท์   เธอจงเรียนรตนสูตรนี้   แล้วถืออุปกรณ์แห่งพลีกรรม
พร้อมด้วยลิจฉวีกุมารทั้งหลาย   เที่ยวไปอยู่ในระหว่างกำแพง ๓ ชั้น   แห่งเมือง
เวสาลี   จงกระทำพระปริตร   (ป้องกัน )   ดังนี้แล้วได้ตรัสรตนสูตร.
         มีคำถามว่า  ก็พระสูตรนี้ใครกล่าวไว้อย่างนี้   กล่าวไว้เมื่อใด   ที่ไหน
และเพราะเหตุไร   การวิสัชนาปัญหา    พระโบราณาจารย์ทั้งหลายได้พรรณนา
ไว้โดยพิสดาร   จำเดิมแต่เรื่องเมืองเวสาลี.
         ในวันที่พระผู้มีพระภาคเจ้ายังเสด็จไม่ถึงเมืองเวสาลีนั้นแล   ท่านพระ-
อานนท์ได้เรียนรัตนสูตรนี้    ซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้   เพื่อกำจัดอุปัทวะ
เหล่านั้น   ที่ประตูพระนครเวสาลี    สวดอยู่เพื่อป้องกัน  ใช้บาตรของพระผู้มี-
พระภาคเจ้าตักน้ำ    เที่ยวประพรหมอยู่ทั่วพระนคร    ก็เมื่อพระเถระกล่าวคำว่า
ยงฺกิญฺจิ  เท่านั้น     พวกอมนุษย์ทั้งหลายที่อาศัยกองหยากเยื่อ    และประเทศ
แห่งฝาเรือนเป็นต้น  ซึ่งยังไม่หนีไปในกาลก่อน ก็พากันหนีไปทางประตูทั้ง  ๔.
ประตู   (ทั้ง ๔)    ไม่มีที่ว่าง    ต่อจากนั้นอมนุษย์บางพวก     เมื่อไม่ได้ที่ว่าง
(โอกาส)    เพื่อออกไปที่ประตูทั้งหลาย    ก็ทำลายกำแพงหนีไป    เมื่อพวก
อมนุษย์ไปกันแล้ว  โรคของมนุษย์ทั้งหลายก็สงบ   มนุษย์เหล่านั้นออก   (จาก
เรือนของตน)  บูชาพระเถระด้วยของหอมและดอกไม้ทุกชนิดเป็นต้น   มหาชน
ได้ใช้ของหอมทั้งปวงทาสัณฐาคารในท่ามกลางนคร   กระทำเพดานซึ่งประดับ-
ประดาด้วยรัตนะ  ประดับด้วยเครื่องอลังการทุกอย่าง    ให้ปูพุทธอาสน์ไว้  ณ
สัณฐาคารนั้น      แล้วได้นำเสด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า   พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จ
หน้า ๑๖