| ดูก่อนคฤหบดีบุตร ภรรยาผู้เป็นทิศเบื้องหลัง อันสามีพึงบำรุงด้วย |
| ฐานะ ๕ เหล่าแล ย่อมอนุเคราะห์สามีด้วยฐานะ ๕ คือ |
| ๑. เป็นผู้จัดการงานดี |
| ๒. เป็นคนสงเคราะห์คนข้างเคียง (ของสามี) ดี |
| ๓. เป็นผู้ไม่ประพฤตินอกใจ |
| ๔. ย่อมรักษาทรัพย์ที่สามีหามาได้ไว้ |
| ๕. เป็นคนขยันไม่เกียจคร้านในการงานทั้งปวง ดังนี้. |
| เพราะสงเคราะห์ (รวม) บุตรภรรยา ที่ทรงแสดงไว้ในสิงคาลสูตร |
| นี้ว่า บุตรและภรรยา พึงทราบว่าเป็นทิศเบื้องหลังดังนี้ ด้วยภริยาศัพท์. |
| อีกอย่างหนึ่ง นัยอื่นอีก มีดังต่อไปนี้ :- |
| การสงเคราะห์ด้วยทาน ปิยวาจา และอัตถจริยา ที่ประกอบด้วย |
| ธรรม ชื่อว่า สัวคหะ คือ การให้เสบียงในวันอุโบสถทั้งหลาย การให้ |
| ดูนักษัตรในวันนักขัตฤกษ์ทั้งหลาย การกระทำมงคลในวันมงคลทั้งหลาย |
| การโอวาทสั่งสอนในประโยชน์ทั้งหลาย ที่เป็นไปในปัจจุบันและสัมปรายภพ |
| การสงเคราะห์นั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า เป็นมงคล เพราะเป็นเหตุแห่ง |
| ประโยชน์เกื้อกูล อันเป็นไปในปัจจุบัน และสัมปรายภพ โดยนัยก่อนนั่นแล |
| และเพราะเป็นเหตุแห่งความเป็นผู้แม้อันเทวดาทั้งหลายพึงนอบน้อม. สมจริง |
| ดังคำที่ท้าวสักกะจอมเทพตรัสไว้ว่า |
| คฤหัสถ์เหล่าใด เป็นผู้กระทำบุญ มี |
| ศีล เป็นอุบาสก ย่อมเลี้ยงภรรยาโดยธรรม |
| ดูก่อนมาตลี เราย่อมนอบน้อมคฤหัสถ์เหล่า |
| นั้น ดังนี้. |
๑๖๗
๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖
๑๖๙ 