๑๖๙    ๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖    ๑๗๑
                        ส่วนผู้ใดไม่สำคัญความหนาวเเละ
                ความร้อนยิ่งไปกว่าหญ้า  กระทำกิจของบุรุษ
                อยู่   ผู้นั้นย่อมไม่เสื่อมจากความสุขดังนี้.
         และว่า
                        เมื่อบุคคลรวบรวมโภคะทั้งหลายอยู่
                เหมือนภมรผนวกอยู่ซึ่งรังฉะนั้น     โภคะทั้ง
                หลายย่อมถึงการสั่งสม   ดุจจอมปลวก   อัน
                ตัวปลวกก่อขึ้นฉะนั้น  ดังนี้.
         ด้วยพระคาถาแม้นี้     พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสมงคล   ๔  ประการนี้
คือ    การบำรุงมารดา   ๑   การบำรุงบิดา  ๑   การสงเคราะห์บุตรและภรรยา  ๑
การงานทั้งหลายที่ไม่อากูล  ๑
         อีกอย่างหนึ่ง      คาถานี้มี  ๕  มงคลเพราะแยกการสงเคราะห์บุตรและ
ภรรยาออกเป็น  ๒.   อีกอย่างหนึ่งมี  ๓   มงคล   เพราะรวมการบำรุงมารดาบิดา
เป็นข้อเดียวเท่านั้น    ก็ความที่แห่งมงคลเหล่านั้นเป็นมงคล   ข้าพเจ้าได้อธิบาย
ให้แจ่มแจ้งแล้วในมงคลนั้น   ๆ นั่นแล.
                          จบการพรรณหาเนื้อความแห่งพระคาถานี้ว่า
                             มาตาปิตุอุปฏฺ€านํ  เป็นต้น
คาถาที่  ๕    (มี   ๔  มงคล)
         บัดนี้   บัณฑิตพึงทราบวินิจฉัยในคาถานี้ว่า  ทานญฺจ  ดังนี้  เป็นต้น
ดังต่อไปนี้.
หน้า ๑๗๐