| ประมาท คือ กิริยาที่ประมาท สภาพที่เป็นผู้มัวเมา เห็นปานนี้ใด นี้เราเรียกว่า |
| ความประมาท ดังนี้ ชื่อว่า ความไม่ประมาทในกุศลธรรมทั้งหลาย. |
| ความไม่ประมาทในกุศลธรรมทั้งหลายนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า |
| เป็นมงคล เพราะเป็นเหตุแห่งการบรรลุกุศลธรรมนานาประการ หรือเพราะ |
| เป็นเหตุแห่งการบรรลุอมตธรรม ในข้อนั้น พึงระลึกถึงคำสอนของพระศาสดา |
| มีอาทิว่า ภิกษุทั้งหลาย เมื่อเรานั้นไม่ประมาท มีความเพียรเป็นเครื่องเผา |
| กิเลสส่งไปอยู่อย่างนี้เป็นต้น และว่า ความไม่ประมาทเป็นหนทางแห่งความ |
| ไม่ตาย ดังนี้. |
| พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสมงคล ๓ ประการ คือ การงดเว้น จากบาป ๑ |
| การสำรวมจากการดื่มน้ำเมา ๑ ความไม่ประมาทในกุศลธรรมทั้งหลาย ๑ ด้วย |
| คาถานี้ ดังพรรณนามาฉะนี้. |
| ก็ความที่แห่งธรรมเหล่านั้นเป็นมงคล ข้าพเจ้าได้อธิบายไว้ชัดเจนแล้ว |
| ในมงคลนั้น ๆ นั่นเอง ดังนี้แล. |
| จบการพรรณนาเนื้อความแห่งพระคาถานี้ว่า |
| อารตี วิรตี เป็นต้น |
| คาถาที่ ๗ (มี ๕ มงคล) |
| บัดนี้ พึงทราบวินิจฉัยในคาถานี้ว่า คารโว จ เป็นต้นดังต่อไปนี้. |
| ความเคารพ ชื่อว่า คารวะ. |
| ความประพฤติถ่อมตน ชื่อว่า นิวาตะ. |
| ความสันโดษ ชื่อว่า สันตฏุฐี. |
| การรู้อุปการะที่ผู้อื่นทำแล้ว ชื่อว่า กตัญญุตา. |