ผ้าเช็ดเท้า   เป็นผู้เสมอด้วยโคเขาขาด   และเป็นผู้เสมอด้วยงูที่ถูกถอนเขี้ยวเสีย
แล้ว  เป็นผู้มีวาจาอ่อนหวานไพเราะและเสนาะโสต   นี้ชื่อว่า  นิวาตะ.   นิวาตะ
นี้นั้น    พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า   เป็นมงคล   เพราะเป็นเหตุแห่งการได้คุณ
มียศเป็นต้น     ก็ท่านได้กล่าวไว้ว่า    บุคคลที่มีความประพฤติถ่อมตนเช่นนั้น
เป็นผู้ไม่กระด้างแล้ว   ย่อมได้ยศ   ดังนี้เป็นต้น.
         ความพอใจด้วยปัจจัยตามมีตามได้   ชื่อว่า   สันตุฏฐี   ความสัน โดษ.
ความสันโดษนั้นมี  ๑๒  อย่าง  คือ  ในจีวรมี  ๓ อย่าง   คือ   ยถาลาภสันโดษ
ยถาพลสันโดษ    ยถาสารุปปสันโดษ.    แม้ในบิณฑบาตเป็นต้นก็มีอย่างละ ๓
เหมือนกัน   การพรรณนาประเภทแห่งสันโดษนั้นมีดังต่อไปนี้.
         ภิกษุในพระธรรมวินัยนี้   ได้จีวรดีก็ตามไม่ดีก็ตาม   เธอยังอัตภาพให้
เป็นไปด้วยจีวรนั้นนั่นแหละ    ไม่ปรารถนาจีวรอื่น     แม้เมื่อจะได้จีวรมาอีก
ก็ไม่ยอมรับ   นี้คือความยินดีตามมีตามได้    (ยถาลาภสัน โดษ)  ในจีวรของภิกษุ
นั้น     แต่ถ้าหากว่าภิกษุนั้นเป็นผู้อาพาธ   เมื่อครองจีวรหนัก  (กายย่อมน้อมลง)
เธอย่อมลำบาก  เธอก็เปลี่ยนจีวรนั้นกับภิกษุผู้เป็นสภาคกันเสีย  แล้วยังอัตภาพ
ให้เป็นไปด้วยจีวรที่เบา   นี้จัดว่าสันโดษเหมือนกัน   นี้ชื่อว่า  ยถาลาภสันโดษ
ในจีวรของภิกษุนั้น.
         ภิกษุอีกรูปหนึ่ง   เป็นผู้มีปกติได้ปัจจัยที่ประณีต   ภิกษุรูปนั้นได้จีวร
มีค่ามากผืนใดผืนหนึ่ง    ในบรรดาปัจจัยทั้งหลาย    มีบาตรและจีวรเป็นต้น
แล้วคดว่า    จีวรอันมีค่ามากนี้    สมควรแก่พระเถระทั้งหลาย    ผู้บวชมานาน
หรือผู้เป็นพหูสูต    ดังนี้แล้วจึงได้ถวายจีวรนั้นเเก่พระเถระเหล่านั้น     ตนเอง
ถือเอาจีวรที่ไม่มีเจ้าของ    จากกองหยากเยื่อ   หรือจากป่า    หรือจากที่แห่งใด