๒๑๐    ๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖    ๒๑๒
                        เมื่อไม่รู้ก็เข้าถึงวินิบาต  จากครรภ์
                เข้าถึงครรภ์  จากที่มืดเข้าถึงที่มืด  ภิกษุผู้เช่น
                นั้นแล  ละไปแล้ว  ย่อมเข้าถึงความทุกข์
                ก็บุคคลใดผู้มีการงานเศร้าหมองเห็นปานนี้
                ตลอดกาลนาน  พึงเป็นผู้เต็มแล้วด้วยบาป
                เหมือนหลุมคูถที่เต็มอยู่นานปี  พึงเป็นหลุม
                เต็มด้วยคูถ  ฉะนั้น.
                        บุคคลนั้นเป็นผู้มีกิเลสเครื่องยียวน
                หมดจดได้โดยยาก  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
                เธอทั้งหลายจงรู้จักบุคคลผู้อาศัยเรือน  ผู้มี
                ความปรารถนาลามก  ผู้มีความดำริลามก
                ผู้มีอาจาระและโคจรลามกเห็นปานนี้.
                        เธอทั้งปวงพึงเป็นผู้พร้อมเพรียงกัน
                เว้นบุคคลนั้นเสีย  จงกำยัดบุคคลผู้เป็นเพียง
                ดังแกลบ  จงคร่าบุคคลผู้เป็นเพียงดัง
                หยากเหยื่อออกเสีย  แต่นั้นจงขบบุคคลลีบผู้
                ไม่ใช่สมณะ  แต่มีความสำคัญว่าเป็นสมณะ
                ไปเสีย.
                        ครั้นกำจัดบุคคลผู้มีความปรารถนา
                ลามก  มีอาจาระและโคจรลามกออกไปแล้ว
หน้า ๒๑๑