จงคร่าบุคคลลีบเหล่านั้นเสีย   คือจงโปรยไป    ได้แก่งกำจัดบุคคลลีบเหล่านั้น
เสีย   ซึ่งไม่ใช่สมณะโดยปรมัตถ์  แต่สำคัญตนว่าเป็นสมณะ  ในภาวะสักว่าเพศ
ครั้นกำจัดผู้มีความปรารถนาลามก   ผู้มีอาจาระและโคจรอันลามกได้แล้วอย่างนี้
เธอทั้งหลายผู้บริสุทธิ์แล้ว    มีความเคารพกันและกัน     จงสำเร็จการอยู่ร่วมด้วย
บุคคลผู้บริสุทธิ์ทั้งหลาย.
         บรรดาบทเหล่านั้น  บทว่า   กปฺปยฺวโห  ความว่า   จงสำเร็จ    มีคำ
ที่ท่านกล่าวอธิบายว่า  จงกระทำ.
         บทว่า   ปฏิสฺสตา  ได้แก่   มีความเคารพ   มีความยำเกรงกันและกัน.
บาทคาถาว่า  ตโต  สมคฺคา   นิปกา  ทุกฺขสฺสนฺตํ  กริสฺสถ  ความว่า
เมื่อเป็นเช่นนั้น    ท่านทั้งหลายผู้บริสุทธิ์แล้วอย่างนี้    สำเร็จอยู่ซึ่งการอยู่ร่วมกับ
ผู้บริสุทธิ์ทั้งหลาย   เป็นผู้พร้อมเพรียงกันโดยความเป็นผู้มีทิฏฐิและศีลเสมอกัน
เป็นผู้มีปัญญารักษาคน   ด้วยปัญญาที่ถึงความแก่รอบโดยลำดับ   ท่านทั้งหลาย
ก็จะทำที่สุดแห่งทุกข์  มีทุกข์ในวัฏฏะเป็นต้นนี้ได้ทั้งหมด  พระผู้มีพระภาคเจ้า
จึงให้เทศนาจบลงด้วยลงคือพระอรหัตทีเดียวแล.
         ในที่สุดแห่งพระเทศนา     บุตรชาวประมงจำนวน  ๕๐๐  เหล่านั้น
ถึงความสังเวช   เมือปรารถนาจะทำที่สุดทุกข์   ได้บรรพชาในสำนักของผู้มี
พระภาคเจ้า   ต่อกาลไม่นานเลย   ก็ทำที่สุดทุกข์ได้   ได้เป็นผู้มีการบริโภคเป็น
อันเดียวกันกับพระผู้มีพระภาคเจ้า  ด้วยการบริโภคธรรมคืออาเนญชวิหารสมาบัติ.