๒๓๐    ๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖    ๒๓๒
                        แม่โคทั้งหลายเสมอด้วยแพะ  สงบ
                เสงี่ยม  ถูกเขารีดนมด้วยหม้อ  ย่อมไม่เบียด
                เบียนด้วยเท้า   ด้วยเขา  ด้วยอวัยวะอะไร ๆ
                โดยแท้  พระราชารับสั่งให้จับแม่โคเหล่านั้น
                ที่เขา  แล้วให้ฆ่าด้วยศัสตรา
                        ลำดับนั้น  เทวดา  พระอินทร์ พระ
                พรหม  อสูรและผีเสื้อน้ำ  ต่างเปล่งวาจาว่า
                มนุษย์ไม่มีธรรม  แล่นไปเพราะศัสตราตก
                ลงที่แม่โค
                        โรค  ๓  ชนิด  คือ  ความปรารถนา ๑
                ความอดอยาก  ๑  ความชรา  ๑  เพราะปรารภ
                สัตว์เลี้ยงทั้งหลาย   ได้มีในกาลก่อน  ได้แพร่
                โรคออกเป็น  ๙๘  ชนิด
                        บรรดาอาชญาทั้งหลาย  อธรรมนี้
                เป็นของเก่า  เป็นไปแล้ว  แม่โคทั้งหลายผู้
                ไม่ประทุษร้าย  ย่อมถูกฆ่า  คนผู้บูชายัญทั้ง
                หลายย่อมเสื่อมจากธรรม  ธรรมอันเลวทราม
                นี้เป็นของเก่า  วิญญูชนติเตียนแล้วอย่างนี้
                        วิญญูชนเห็นธรรมอันเลวทรามเช่น
                นี้ในที่ใด  ย่อมติเตียนคนผู้บูชายัญในที่นั้น
หน้า ๒๓๑