ที่ตรัสรู้   สถานที่แสดงธรรมจักร   และสถานที่ปรินิพพาน    หรือปฏิมากรรม
และเจติยสถานเป็นต้น  ของพระกัสสปพุทธเจ้า  แม้ปรินิพพานแล้ว เหมือนกับ
การทำาการบูชาแสดงทำความเคารพเจาะจงต่อพระผู้มีพระภาคเจ้า  ชื่อว่า  รัตนะ
ที่จะเสนอด้วยพระตถาคตจึงไม่มี  แม้เพราะอรรถว่าอันบุคคลทำการบูชาอย่างนี้.
         อนึ่ง  รัตนะนั้นแม้ได้ชื่อว่ารัตนะ    เพราะอรรถว่ามีค่ามากเหมือนกับ
ผ้าซึ่งทำในแคว้นกาสี   ดังที่พระผู้มีประภาคเจ้าตรัสไว้ว่า  "ภิกษุทั้งหลาย  ผ้า
กาสิกพัสตร์     แม้จะเก่าแต่ก็ยังมีสีสวยด้วย     สัมผัสนิ่มด้วย     มีค่ามากด้วย"
ดังนี้    ผ้ากาสิกพัสตร์แม้นั้น      ที่จะเสมอด้วยพุทธรัตนะไม่มี.   ก็ถ้าหากว่าผ้า
กาสิกพัสตร์นั้นชื่อว่าเป็นรัตนะ   เพราะอรรถว่ามีค่ามากไซร้    พระตถาคตเจ้า
แลก็จัดเป็นรัตนะ.  จริงอย่างนั้น     พระตถาคตย่อมรับ    แม้ผ้าบังสุกุลของชน
เหล่าใด   ผ้าบังสุกุลนั้นของชนเหล่านั้นเป็นของมีผลมาก   มีอานิสงส์มาก   เช่น
เดียวกับผ้าของพระเจ้าอโศกมหาราช   ผ้าของพระเจ้าอโศกมหาราชนี้   ก็พึงเป็น
รัตนะได้   เพราะเป็นผ้าที่มีค่ามาก   รัตนะที่จะเสมอด้วยพระตถาคตเจ้า   เพราะ
อรรถว่ามีค่ามากอย่างนี้      ย่อมไม่มี     ก็ในเรื่องแห่งรัตนะนี้     พึงทราบถึง
สุตตบทนี้  ที่ยังความไม่มีโทษให้สำเร็จได้   เพราะกล่าวถึงความมีค่ามากอย่างนี้
ว่า   พระตถาคตเจ้าย่อมทรงรับ   ซึ่งจีวร   บิณฑบาต   เสนาสนะ   และเภสัชช-
บริกขารของชนทั้งหลายเหล่าใดแล       การที่พระตถาคตเจ้ารับจีวรเป็นต้นนั้น
ย่อมมีผลมาก   มีอานิสงส์มาก   แก่ชนทั้งหลายเหล่านั้น      เรากล่าวการรับนี้ว่ามี
ผลมากมีอานิสงส์มาก   ก็เพราะตถาคตเป็นผู้มีค่ามาก   ภิกษุทั้งหลาย   เราเรียก
บุคคลนี้    ซึ่งมีอุปมาเช่นนั้น    เหมือนกับผ้ากาสิกพัสตร์นั้นว่า  มีค่ามากนะภิกษุ