ได้ยินว่า  การประทับอยู่ที่พระเชตวันวิหารในเวลากลางคืนแล้ว  เสด็จ
เข้าไปทรงพักในเวลากลางวัน     ในปราสาทของมิคารมารดา     และการเสด็จ
ประทับในปราสาทของมิคารมารดาในเวลากลางคืน      แล้วเสด็จเข้าไปทรงพัก
ในเวลากลางวันในพระเชตวันวิหาร  นี้   พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงปฏิบัติมาเป็น
ประจำ.
         ถามว่า  เพราะเหตุไร  ?
         ตอบว่า  เพื่อทรงอนุเคราะห์สกุลทั้งสองนั้นประการหนึ่ง   เพื่อประ-
โยชน์จะแสดงถึงคุณแห่งการบริจาคใหญ่ (ของท่านทั้งสองนั้น) อีกประการหนึ่ง.
         ก็ ณ  ภายใต้ปราสาทแห่งมิคารมารดา  ได้มีเรือนยอดอยู่  ๕๐๐ ห้อง
ซึ่งภิกษุประมาณ  ๕๐๐ รูป ได้อาศัยอยู่ ณ ปราสาทของมิคารมารดานั้น เมื่อใด
พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ภายใต้ปราสาท (ชั้นล่าง) ในกาลนั้นภิกษุทั้งหลาย
ก็ไม่ขึ้นไปบนปราสาทชั้นบน  ด้วยความเคารพต่อพระผู้มีพระภาคเจ้า.  ก็ในวัน
นั้นพระผู้มีพระภาคเจ้า   เสด็จเข้าไปยังห้องเรือนยอดในปราสาทชั้นบน  เพราะ
เหตุนั้น  ภิกษุจำนวน  ๕๐๐ รูป    จึงเข้าไปยังห้องทั้ง  ๕๐๐ ห้อง   ในปราสาท
ชั้นล่าง  ก็ภิกษุเหล่านั้นทั้งหมดเทียว   เป็นพระบวชใหม่   ได้มาสู่ธรรมวินัยนี้
ยังไม่นาน    มีจิตใจฟุ้งซ่านดุจไม้อ้อ    มีอินทรีย์ยังไม่แก่กล้า   ภิกษุเหล่านั้น
เข้าไปยังห้องเหล่านั้นแล้ว     ก็นอนหลับในเวลากลางวัน      ลุกขึ้นในตอนเย็น
ประชุมกันที่ลานใหญ่     กล่าวสนทนากันว่า     วันนี้ท่านได้อะไรในโรงภัต
ท่านได้ไปที่ไหน    ภิกษุเหล่านั้นพากันกล่าวอามิสกถา    มีประการต่าง ๆ ทำ
เสียงดังลั่นว่า  ดูก่อนอาวุโส  กระผมได้ไปยังปราสาทของพระเจ้าโกศล  กระผม