เธออย่าได้กระทำความอยากในวัตถุ
                เป็นที่เกิดตัณหาเหล่านี้  คือ  จีวร  บิณฑบาต
                ที่นอน  ที่นั่ง  และปัจจัย  เธออย่ากลับมาสู่
                โลกนี้อีก  จงเป็นผู้สำรวมในปาติโมกข์และ
                ในอินทรีย์  ๕  จงมีสติไปแล้วในกาย  จงเป็น
                ผู้มากไปด้วยความเบื่อหน่าย.
                        จงเว้นสุภนิมิต  อันก่อให้เกิดความ
                กำหนัด  จงอบรมจิตให้มีอารมณ์เป็นหนึ่ง
                ให้ตั้งมั่นดีแล้วในอสุภภาวนา  จงอบรม
                วิปัสสนา  จงละมานานุสัย  แต่นั้นเธอจักเป็น
                ผู้สงบ  เพราะการละมานะเที่ยวไป.
         ได้ยินว่า  พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสสอนท่านพระราหุล  ด้วยพระคาถา
เหล่านี้เนือง ๆ  ด้วยประการฉะนี้.
                                   จบราหุลสูตรที่  ๑๑
อรรถกถาราหุลสูตรที่  ๑๑
         ราหุชสูตร  มีคำเริ่มต้นว่า  กจฺจิ  อภิณฺหสํวาสา  ดังนี้.
         ถามว่า  พระสูตรนี้มีการเกิดขึ้นเป็นไร  ?
         ตอบว่า  พระสูตรนี้มีการเกิดขึ้นดังต่อไปนี้  :-