ช้างแก้ว  (หัตถิรัตนะ)  ซึ่งอุบัติความพระเจ้าจักรพรรดิพระองค์นั้น
เป็นช้างเผือกเท้าสีแดง   เป็นสัตว์ที่แข็งแรง    มีฤทธิ์ไปในอากาศได้     เกิดจาก
สกุลช้างอุโบสถ  หรือสกุลช้างฉัททันต์   ถ้าหากว่ามาจากสกุลช้างอุโบสถ  ก็เป็น
ช้างที่เป็นหัวหน้าโขลงของช้าง   ถ้าหากว่ามาจากช้างสกุลฉัททันต์  ก็เป็นช้าง
ตัวสุดท้อง  มีการศึกษาอบรมมาดี    ควรแก่การฝึก.    ช้างนั้นพาบริษัทไปสิ้น
๑๒   โยชน์ครอบงำทั่วชมพูทวีป    แล้วกลับมาสู่ราชธานีของตน   ในเวลาก่อน
อาหารเช้านั่นเทียว.
         ม้าแก้ว (อัสสรัตนะ) ซึ่งเกิดติดตามพระราชาแม้นั้น    ก็เป็นม้าสีขาว
เท้าแดง  ศีรษะดำ   ขนเหมือนหญ้าปล้อง    มาจากสกุลม้าวลาหก   คำที่เหลือ
ในเรื่องม้าแก้วนี้    ก็เช่นเดียวกับเรื่องช้างแก้วนั้นเอง.
         แก้วมณี   (มณีรัตนะ)    เกิดติดตามพระราชาแม้นั้น       แก้วมณีนั้น
เป็นแก้วไพฑูรย์  สวยงามโชติช่วง  ซึ่งได้เจียระไนไว้ดี  ทั้ง ๘ เหลี่ยม  เช่นกับ
รูปดุมเกวียน  มาจากภูเขาเวปุลละ  แก้วมณีนั้น    ขึ้นสู่ยอดธงของพระราชาแล้ว
ย่อมส่องสว่างไปในที่มืด    แม้ประกอบด้วยองค์ ๔ ได้ถึง ๑ โยชน์     ซึ่งพวก
มนุษย์ทั้งหลายสำคัญว่าเป็นกลางวันเพราะแสงสว่าง    แล้วประกอบการงานทั้ง
หลาย   โดยที่สุดย่อมเห็นได้แม้มดดำและมดแดง
         นางแก้ว  (อิตถีรัตนะ)   เกิดติดตามพระเจ้าจักรพรรดิแม้นั้น    เป็น
อัครมเหสีโดยปกติ   หรือไม่ก็เสด็จมาจากอุตตรกุรุทวีป    หรือไม่ก็มาจากสกุล
มัททราช  เว้นจากโทษ ๖ ประการ มีสูงเกินไปเป็นต้น   เปล่งปลั่งล่วงผิวพรรณ
ของมนุษย์  แต่ไม่ถึงผิวพรรณอันเป็นทิพย์  ซึ่งในเวลาพระราชาเย็น  พระกาย