ต่อแต่นั้น    เพราะการบรรลุ    คือเพราะความสิ้นไปเสื่อมไป   ได้แก่เพราะการละ
คือเพราะการสละคืนซึ่งมานะ   ด้วยอริยมรรคอย่างนี้   เธอจักเป็นผู้สงบคือคับ
สนิท   ได้แก่เป็นผู้เย็น    คือว่าเป็นผู้เว้นแล้วจากความกระวนกระวายและความ
เร่าร้อนทั้งปวง  จักเทียวไปคือว่าจักอยู่   ด้วยธรรมเครื่องอยู่คือผลสมาบัติอย่าง
ใดอย่างหนึ่งบรรดาสุญญตนิมิต   อนิมิตตนิมิต    และอปณิหิตนิมิตตราบเท่าที่
เข้าสู่นิพพานด้วยอนุปาทิเสสนิพพานธาตุ.
         ต่อจากนี้ไปคำว่า  อิตฺถํ  สุทํ  ภควา  เป็นต้น  เป็นคำของพระสังคีติ-
กาจารย์.
         บรรดาบทเหล่านั้น     คำว่า  อิตฺถํ  สุทํ  ได้แก่ ได้ยินมาอย่างนี้   มีคำ
อธิบายว่า  อย่างนี้นั้นแล.  คำที่เหลือในคาถานี้มีเนื้อความตื้นทั้งนั้น.
         ก็ท่านพระราหุล  อันพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงประทานโอวาทอยู่อย่างนี้
ดำรงอยู่แล้วในพระอรหัตพร้อมกับเทวดาทั้งหลายเป็นอเนก       ในที่สุดแห่ง
จูฬราหุโลวาทสูตร ในเมื่อธรรมทั้งหลายอันเป็นทั้งแห่งการแก่รอบเพื่อการไค้
วิมุตติถึงความแก่รอบแล้ว.
                จบการพรรณนาราหุลสูตร  แห่งอรรถกถาขุททกนิกาย
                                       ชื่อปรมัตถโขติกา