| เป็นพราหมณ์ ผู้ตัดความสงสัย มีชื่อเสียง |
| มียศ ผู้คุ้มครองตนได้ มุ่งวิมุตติ ปรารภ |
| ความเพียร กระทำกาละที่อัคคาฬวเจดีย์ ที่ |
| ข้าพระองค์ได้ประพฤตินอบน้อมท่านอยู่ว่า |
| นิโครธกัปปะ นิพพานแล้ว. |
| ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ศากยะ |
| มีพระจักษุรอบคอบ แม้ข้าพระองค์ทั้งหมด |
| ย่อมปรารถนาเพื่อจะรู้พระสาวกนั้น ข้าพระ- |
| องค์ทั้งหลายตั้งโสตไว้ชอบแล้วเพื่อจะฟัง |
| พระองค์เป็นพระศาสดาผู้ยอดเยี่ยมของข้าไ |
| พระองค์ทั้งหลาย ขอทรงโปรดตรัสความ |
| สงสัยของข้าพระองค์ทั้งหลาย ขอพระองค์ |
| ตรัสบอกความข้อนี้แก่พระองค์เถิด. |
| ข้าแต่พระองค์ผู้มีปัญญาเสมอด้วย |
| แผ่นดิน มีพระจักษุรอบคอบ ขอพระองค์ |
| โปรดตรัสบอกภิกษุผู้เป็นพราหมณ์ ผู้ปริ- |
| นิพพานแล้ว อนึ่ง ขอพระองค์ตรัสในท่าม |
| กลางข้าพระองค์ทั้งหลาย เหมือนอย่างท้าว- |
| สหัสสเนตร พระนามว่าสักกะ ย่อมตรัสใน |
| ท่ามกลางแห่งเทวดาทั้งหลาย ฉะนั้น. |
๓๐๕
๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖
๓๐๗ 