แจ่มแจ้งซึ่งภิกษุชื่อนิโครธกัปปะแก่ข้าพระ-
                องค์ทั้งหลายในบริษัทเถิด.
                        พระองค์ผู้มีพระดำรัสไพเราะ  ขอ
                จงตรัสถ้อยคำอันไพเราะเถิด  ขอพระองค์
                จงค่อยเปล่งด้วยพระสุรเสียงอันพระองค์ทรง
                กำหนดดีแล้ว  เหมือนหมู่หงส์ยกคอขึ้นแล้ว
                ค่อย ๆ  เปล่งเสียงอันไพเราะ   ฉะนั้น.
                        ข้าพระองค์ทั้งหมดเป็นผู้ปฏิบัติตรง
                จะคอยฟังพระดำรัสอันไพเราะของพระองค์
                ข้าพระองค์ขอทูลวิงวอนให้พระองค์ผู้ละชาติ
                และมรณะได้แล้ว     ทรงกำจัดบาปไม่มีส่วน
                เหลือให้ทรงแสดงธรรม  การกระทำความ
                ใคร่หามีแก่ปุถุชนทั้งหลายไม่  ส่วนการ
                กระทำความพิจารณาย่อมมีแก่พระตถาคต
                ทั้งหลาย.
                        ไวยากรณ์อันสมบูรณ์นี้  เป็นของ
                พระองค์ผู้มีพระปัญญาผุดขึ้นดี   ทรงเรียนดี
                แล้ว.
                        ข้าแต่พระองค์ผู้มีพระภาคเจ้าผู้มีพระ-
                ปัญญาไม่ทราม  อัญชลีไม่มีในภายหลังนี้  ข้า-
                พระองค์ประณมดีแล้ว  พระองค์ทรงทราบ