| อยู่ซึ่งคติของภิกษุชื่อนิโครธกัปปะ อย่าได้ |
| ทรงทำข้าพระองค์ให้หลงเลย. |
| ข้าแต่พระองค์ผู้มีพระภาคเจ้าผู้มีความ |
| เพียรไม่ทราม พระองค์ทรงรู้แจ้งอริยธรรม |
| อันประเสริฐยิ่ง ทรงทราบอยู่ซึ่งไญยธรรม |
| ทั้งปวง อย่าได้ทรงทำข้าพระองค์ให้หลงเลย |
| ข้าพระองค์หวังจะได้สดับพระดำรัสของ |
| พระองค์อยู่ เหมือนบุรุษผู้ร้อนแล้วเพราะ |
| ความร้อนในฤดูร้อน หวังจะได้น้ำ ฉะนั้น. |
| ขอพระองค์จงยังสัททายตนะ คือ |
| สุตะให้ตกเถิด ภิกษุชื่อนิโครธกัปปะได้ |
| ประพฤติพรหมจรรย์ ตามความปรารถนา |
| พรหมจรรย์อะไร ๆ ของท่านไม่เปล่า นิพ- |
| พานแล้ว อนุปาทิเสสนิพพานธาตุหรือ |
| หรือว่าเป็นผู้พ้นวิเศษแล้วยังมีอุปาทานเหลือ |
| อยู่ ข้าพระองค์ทั้งหลายจะขอฟังความข้อ |
| นั้น |
| พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสด้วยพระคาถาว่า |
| ภิกษุชื่อนิโครธกัปปะ ได้ตัดตัณหา |
| ในนามรูปนี้ ที่เป็นพระแสแห่งกัณหมาร |
๓๐๘
๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖
๓๑๐ 