ความสงสัย  ไม่มีกิเลสดุจลูกศร  พึงเว้น
                รอบโดยชอบในโลก.
                        ภิกษุรู้แจ้งการปฏิบัติอันสมควรแก่ตน
                และรู้แจ้งธรรมตามความเป็นจริงแล้วไม่พึง
                เบียดเบียนสัตว์ไร ๆ  ในโลก  พึงเว้นรอบ
                โดยชอบในโลก.
                        ภิกษุใดไม่มีอนุสัย  ถอนอกุศลมูล
                อะไร  ๆ ขึ้นได้แล้ว  ภิกษุนั้นไม่มีความหวัง
                ไม่มีตัณหา  พึงเว้นรอบโดยชอบในโลก.
                        ภิกษุผู้สิ้นอาสวะ  ละมานะได้แล้ว
                ก้าวล่วงธรรมชาติอันเป็นทางแห่งราคะได้
                หมด  ฝึกฝนตน  ดับกิเลสได้แล้ว  มีจิตตั้งมั่น
                พึงเว้นรอบโดยชอบในโลก.
                        ภิกษุผู้มีศรัทธาได้สดับแล้ว  เห็น
                มรรค  ไม่แล่นไปด้วยอำนาจทิฏฐิในสัตว์
                ทั้งหลายผู้ไปแล้วทิฏฐิ     ภิกษุนั้นเป็น
                นักปราชญ์  กำจัดเสียซึ่งโลภะ  โทสะ  และ
                ปฏิฆะ   พึงเว้นรอบโดยชอบในโลก.
                        ภิกษุนั้นชนะกิเลสด้วยอรหัตมรรค
                อันหมดจดดี  มีกิเลสดุจหลังคาเปิดแล้ว  มี