พระนางจิตตา  ๑  พระนางชันตุ  ๑  พระนางชาลินี  ๑  พระนางวิสาขา ๑.
พระมเหสีองค์หนึ่ง ๆ  มีหญิงบริวารองค์ละ  ๕๐๐.
         พระมเหสีองค์ใหญ่มีโอรส  ๔  พระองค์  คือ  เจ้าชายโอกกามุขะ  ๑
เจ้าชายกากัณฑะ  ๑  เจ้าชายหัตถินิกะ  ๑  เจ้าชายนิปุระ  ๑.  มีพระธิดา  ๕
พระองค์  คือ  เจ้าหญิงปิยา  ๑  เจ้าหญิงสุปปิยา  ๑  เจ้าหญิงอานันทา  ๑
เจ้าหญิงวิชาตา  ๑  เจ้าหญิงวิชิตเสนา ๑  ครั้นพระมเหสีองค์ใหญ่ได้พระโอรส
พระธิดา  ๙  องค์แล้ว  ก็สิ้นพระชนม์.
         พระมเหสีจึงทรงนำราชธิดาซึ่งยังสาว  ทั้งมีรูปโฉมงดงามองค์อื่นมา
ตั้งไว้ในตำแห่งพระอัครมเหสี.  พระอัครเหสีได้ประสูติพระโอรสองค์หนึ่ง
ครั้นประสูติได้  ๕  วัน  พวกนางนมได้ตกแต่งพระชันตุกุมารนำมาเฝ้าพระราชา.
พระราชาทรงยินดีได้พระราชทานพรแด่พระมเหสี.  พระนางจึงทรงปรึกษากับ
บรรดาพระญาติทูลขอราชสมบัติให้แก่พระโอรส.  พระราชาทรงพิโรธว่า
หญิงถ่อยใจชั่ว  เจ้าจงพินาศเสียเถิด  เจ้าปรารถนาให้พวกโอรสของเราได้รับ
อันตราย  แล้วไม่พระราชทานตามที่พระมเหสีทูลขอ.  พระอัครมเหสีประเล้า
ประโลมพระราชาในที่ลับบ่อย  ๆ  ครั้นให้ทรงพอพระทัยแล้ว  ทูลพระดำรัสมี
อาทิว่า  ข้าแต่พระองค์  ผู้เป็นมหาราช  ไม่ควรกล่าวเท็จ  แล้วทูลวิงวอนซ้ำ
แล้วซ้ำอีก.
         ลำดับนั้น  พระราชาตรัสเรียกพระโอรสทั้งหลายมาตรัสว่า  ดูก่อนลูก ๆ
ทั้งหลาย  พ่อเห็นชันตุกุมารน้องของพวกลูก  จึงได้ผลุนผลันให้พรแก่มารดา
ของชันตุกุมาร  เธอประสงค์จะให้โอรสครองราชสมบัติ  เมื่อพ่อล่วงลับไปแล้ว