| ธรรมิกสูตรที่ ๑๔ |
| ว่าด้วยข้อปฏิบัติของนักบวชและผู้ครองเรือน |
| [๓๓๒] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้ |
| สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน อาราม |
| ของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ใกล้พระนครสาวัตถี ครั้งนั้นแล ธรรมิกอุบาสก |
| พร้อมด้วยอุบาสก ๕๐๐ เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าถึงที่ประทับ ถวายบังคม |
| แล้ว นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วย |
| คาถาว่า |
| [๓๓๓] ข้าแต่พระโคดม ผู้มีพระ- |
| ปัญญาเสมอด้วยแผ่นดิน ข้าพระองค์ขอทูล |
| ถามพระองค์ อุบาสกผู้ออกบวชเป็น |
| บรรพชิตก็ดี อุบาสกผู้ยังอยู่ครองเรือนอีก |
| ก็ดี บรรดาสาวกทั้งสองพวกนี้ สาวกระทำ |
| อย่างไรจึงจะเป็นผู้ยังประโยชน์ให้สำเร็จ. |
| พระองค์เท่านั้นแล ทรงทราบชัดซึ่ง |
| คติและความสำเร็จของโลกพร้อมทั้งเทวโลก |
| บุคคลผู้เห็นประโยชน์อันละเอียดเช่นกับ |
| พระองค์ย่อมไม่มี บัณฑิตทั้งหลายย่อมกล่าว |
| พระองค์แล ว่าเป็นพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐ |
๓๕๔
๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖
๓๕๖ 