| เกินพระองค์ด้วยปัญญา เหมือนบุคคลหยุด |
| อยู่ ไม่พึงเกินคนเดินเร็วซึ่งเดินอยู่ ฉะนั้น. |
| พวกพราหมณ์ก็ดี แม้พวกพราหมณ์ |
| ผู้เฒ่าก็ดี ผู้มีปรกติกระทำวาทะเหล่าใด |
| เหล่าหนึ่งมีอยู่ และแม้ชนเหล่าอื่นสำคัญอยู่ |
| ว่า เราทั้งหลายผู้มีปกติกระทำวาทะ ชน |
| เหล่านั้นทั้งหมด เป็นผู้เนื่องด้วยประโยชน์ |
| ในพระองค์. |
| ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้า ข้าพระ- |
| องค์ทั้งหมดกำลังคอยฟังด้วยดี ซึ่งธรรมที่ |
| ละเอียดและนำความสุขมาให้ อันพระองค์ |
| ตรัสดีแล้วนี้. |
| ข้าแต่พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐ พระ- |
| องค์อันข้าพระองค์ทั้งหลายทูลถามแล้ว ได้ |
| โปรดตรัสบอกความข้อนั้น แก่ข้าพระองค์ |
| ทั้งหลาย. |
| ภิกษุกับทั้งอุบาสกเหล่านี้แม้ทั้งหมด |
| นั่งประชุมกันแล้วในที่นั้นแหละ เพื่อจะฟัง |
| ขอจงตั้งใจฟังธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ |
| ไม่มีมลทินตรัสรู้แล้ว เหมือนเทวดาทั้งหลาย |
| ตั้งใจฟังสุภาษิตของท้าววาสวะ ฉะนั้น. |
๓๕๖
๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖
๓๕๘ 