๓๕๗    ๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖    ๓๕๙
         พระผู้มีพระภาคเจ้า     เพื่อจะทรงแสดงปฏิปทาของบรรพชิตก่อน
ตรัสเรียกภิกษุทั้งหลายมาแล้ว   จึงตรัสพระคาถาว่า
                        ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  เธอทั้งหลายจง
                ฟังเรา   เราจะยังเธอทั้งหลายไม่ฟังธรรมอัน
                กำจัดกิเลส  และเธอทั้งปวงจงประพฤติธรรม
                อันกำจัดกิเลสนั้น    ภิกษุผู้มีปัญญาความคิด
                ผู้เห็นประโยชน์  พึงเสพอิริยาบถอันสมควร
                แก่บรรพชิตนั้น.
                        ภิกษุไม่พึงเที่ยวไปในเวลาวิกาลเลย
                อนึ่งภิกษุพึงเที่ยวไปเพื่อบิณฑบาตในบ้าน
                ในกาล  ด้วยว่าธรรมเป็นเครื่องข้องทั้งหลาย
                ย่อมข้องภิกษุผู้เที่ยวไปในกาลอันไม่สมควร
                ไว้  เพราะเหตุนั้น  ท่านผู้รู้ทั้งหลายย่อมไม่
                เที่ยวไปในเวลาวิกาล.
                        รูป   เสียง   กลิ่น  รส  และผัสสะ
                ย่อมยังสัตว์ทั้งหลายไม่มัวเมา   ภิกษุนั้นกำจัด
                เสียแล้วซึ่งความพอใจในธรรมเหล่านี้    พึง
                เข้าไปยังโอกาสที่จะพึงบริโภคอาหารใน
                เวลาเช้าโดยกาล.
                        อนึ่ง ภิกษุได้บิณฑบาตแล้วตามสมัย
                พึงกลับไปนั่งในที่สงัดแต่ผู้เดียว     ภิกษุผู้
หน้า ๓๕๘