๓๕๙    ๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖    ๓๖๑
                        ก็เราจะบอกวัตรแห่งคฤหัสถ์แก่เธอ
                ทั้งหลาย  สาวกกระทำอย่างไรจึงจะเป็นผู้
                ยังประโยชน์ให้สำเร็จ  จริงอยู่  สาวกไม่พึง
                ได้เพื่อจะถูกต้องธรรมของภิกษุล้วน  ด้วย
                อาการที่มีความหวงแหน.
                        สาวกวางอาชญาในสัตว์ทุกหมู่เหล่า
                ทั้งผู้ที่มั่นคง  ทั้งผู้ที่ยังสะดุ้งในโลกแล้ว  ไม่
                พึงฆ่าสัตว์เอง  ไม่พึงใช้ผู้อื่นให้ฆ่า  และไม่
                พึงอนุญาตให้ผู้อื่นฆ่า.
                        แต่นั้น  สาวกรู้อยู่  พึงเว้นสิ่งที่เขา
                ไม่ให้อะไร ๆ  ในที่ไหน ๆ  ไม่พึงใช้ให้ผู้
                อื่นลัก  ไม่พึงอนุญาตให้ผู้อื่นลัก  พึงเว้น
                วัตถุที่เจ้าของเขาไม่ให้ทั้งหมด.
                        สาวกผู้รู้แจ้งพึงเว้นอพรหมจรรย์
                เหมือนบุคคลเว้นหลุมถ่านเพลิงที่ไฟลุกโชน
                ฉะนั้น  แต่เมื่อไม่สามารถประพฤติพรหม-
                จรรย์  ก็ไม่พึงก้าวล่วงภรรยาของผู้อื่น.
                        ก็สาวกผู้อยู่ในที่ประชุมก็ดี  อยู่ใน
                ท่ามกลางบริษัทก็ดี  ไม่พึงกล่าวเท็จแก่
                บุคคลผู้หนึ่ง  ไม่พึงให้ผู้อื่นกล่าวคำเท็จ ไม่
หน้า ๓๖๐