พึงอนุญาตให้ผู้อื่นกล่าวเท็จ    พึงเว้นคำไม่
                เป็นจริงทั้งหมด.
                        สาวกผู้เป็นคฤหัสถ์ไม่พึงดื่มน้ำเมา
                พึงชอบใจธรรมนี้   ไม่พึงใช้ให้ผู้อื่นดื่ม  ไม่
                พึงอนุญาตให้ผู้อื่นดื่ม    เพราะทราบชัดการ
                ดื่มน้ำเมานั้นว่า  มีความเป็นบ้าเป็นที่สุด.
                        คนพาลทั้งหลายย่อมกระทำบาปเอง
                และใช่คนอื่นผู้ประมาทแล้วให้กระทำบาป
                เพราะความเมานั่นเอง     สาวกพึงเว้นความ
                เป็นบ้า    ความหลงที่คนพาลใคร่แล้ว    อัน
                เป็นบ่อเกิดแห่งบาปนี้.
                        ไม่พึงฆ่าสัตว์    ไม่พึงถือเอาสิ่งของ
                ที่เจ้าของเขาไม่ได้ให้    ไม่พึงพูดมุสา    ไม่
                พึงดื่มน้ำเมา  พึงเว้นจากเมถุนธรรมอันเป็น
                ความประพฤติไม่ประเสริฐ     ไม่พึงบริโภค
                โภชนะในเวลาวิกาลในราตรี   ไม่พึงทัดทรง
                ดอกไม้และไม่พึงลูบไล้ของหอม    พึงนอน
                บนเตียงหรือบนพื้นดินที่เขาลาดแล้ว บัณฑิต
                ทั้งหลายกล่าวอุโบสถอันประกอบด้วยองค์  ๘
                ประการนี้แลว่า     อื่นพระพุทธเจ้าผู้ถึงที่สุด
                แห่งทุกข์   ทรงประกาศไว้แล้ว.