ราชสมบัติในวิสาณราชธานี.   พึงทราบว่า  ชื่อว่ากุเวรตามชื่อเดิม.   ได้ยินมาว่า
ยักษ์ชื่อกุเวรนั้นเป็นพราหมณ์มหาศาล   ทำบุญมีทานเป็นต้น    เกิดเป็นใหญ่ใน
วิสาณราชธานี  เพราะฉะนั้น  จึงเรียกว่า กุเวร.  ดังที่ท่านกล่าวไว้ในอาฏานาฏิย-
สูตรว่า
         กุเวรสฺส  โข  ปน  มาริสา มหาราชสฺส  วิสาณา นาม  ราชธานี
         ตสฺมา  กุเวโร  มหาราชา  เวสฺสวโณติ  ปวุจฺจติ.
ความว่า  ข้าแต่ท่านผู้นิรทุกข์ทั้งหลาย   ราชธานีชื่อว่าวิสาณะเป็นของท้าวกุเวร
มหาราช เพราะฉะนั้น ท้าวกุเวรมหาราชจึงมีชื่อว่า เวสวัณ.  บทที่เหลือในสูตร
นี้ความชัดดีแล้ว.  ในเรื่องนั้นพึงมีข้อควรวินิจฉัยดังนี้   ก็เพราะเหตุไร  เอราวัณ
เทพบุตรอยู่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ซึ่งไกลกว่าจึงมาถึงก่อน      เวสวัณเทพบุตรมา
ภายหลัง  และอุบาสกนี้ก็อยู่ในนครเดียวกันมาทีหลังเขาทั้งหมด  ก็อุบาสกนั้นได้
รู้การมาของเทวดาเหล่านั้นได้อย่างไร  จะได้กล่าวให้ทราบต่อไป.
         ได้ยินว่า   ในครั้งนั้นเวสวัณเทพบุตรขึ้นบัลลังก์แก้วประพาฬตั้งหลาย
พัน  มีนารีเป็นพาหนะถึง  ๒ โยชน์  อันยักษ์หมื่นโกฏิชูกระบองแก้วประพาฬ
แวดล้อม  ดำริว่า  จักทูลถามปัญหากะพระผู้มีพระภาคเจ้า    จึงบังคับวิมานซึ่ง
ตั้งอยู่บนอากาศ  ลงมาตามถนนพื้นดิน บรรลุถึงส่วนบนของที่อยู่ของนันทมาตา
อุบาสิกา  ในเวฬุกัณฑกนคร.  นี่เป็นอานุภาพของอุบาสิกา.    อุบาสิกาเป็นผู้มี
ศีลบริสุทธิ์   เว้นบริโภคอาหารในเวลาวิกาลเป็นนิจ  ทรงพระไตรปิฎก  ตั้งอยู่ใน
อนาคามิผล.  ขณะนั้นนางแง้มหน้าต่างยืนอยู่ใกล้ช่องลมผ่านเพื่อรับอากาศเเล้ว
สาธยายปารายนวรรค  ในอัฏฐกนิบาตด้วยเสียงอันไพเราะด้วยบทและพยัญชนะ