๓๗๙    ๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖    ๓๘๑
เหล่านี้คือ  ค้าสัตว์เป็น ๑  ค้าศัสตรา ๑  ค้าเนื้อสัตว์ ๑  ค้าสุรา ๑   ค้ายาพิษ  ๑
ค้าขายสิ่งอันเป็นธรรมที่เหลือ.  ก็โดยหลักของการค้าในที่นี้  ท่านมุ่งถึงการค้าที่
เป็นธรรมแม้อื่น  เช่นกสิกรรมและโครักขกรรม.   บทที่เหลือมีความง่ายทั้งนั้น.
แต่โยชนาแก้ว่า  อริยสาวกใดประกอบด้วยธรรมคือนิจศีล  อุโบสถศีลและทาน
พึงประกอบการค้าอันชอบธรรม  เลี้ยงดูมารดาบิดา  ด้วยโภคสมบัติอันได้มาโดย
ธรรม เพราะได้มาจากการค้าอันไม่ปราศจากธรรม  ครั้นอริยสาวกผู้เป็นคฤหัสถ์
ไม่ประมาทแล้วอย่างนี้  บำเพ็ญวัตรนี้ดังที่กล่าวไว้แล้วตั้งแต่ต้นเมื่อกายแตกดับ
ผู้ใดกำจัดความมืดด้วยรัศมีของตน     เป็นเทพชั้นกามาพจร  ๖  ชั้นมีชื่อว่า
สยัมปภา  เพราะทำแสงสว่าง  ผู้นั้นย่อมเข้าถึง  คือย่อมคบ  ย่อมติดต่อเทวดา
ชื่อว่า  สยัมปภา  ย่อมบังเกิดในที่ที่เทวดาเหล่านั้นเกิด  ด้วยประการฉะนี้.
            จบอรรถกถาธรรมิกสูตรที่ ๑๔ แห่งอรรถกถาขุททกนิกาย
                                     ชื่อปรมัตถโชติกา
                 จบวรรคที่  ๒  ชื่อจูฬวรรค  แห่งอรรถกถาสุตตนิบาต
                                     ชื่อปรมัตถโชติกา
                              รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้คือ
         ๑. รัตนสูตร  ๒. อามคันธสูตร  ๓. หิริสูตร  ๔. มงคลสูตร
๕. สูจิโลมสูตร  ๖. ธรรมจริยสูตร   ๗. พราหมณธรรมิกสูตร   ๘. นาวา
สูตร  ๙. กิงสีลสูตร    ๑๐. อุฏฐานสูตร   ๑๑. ราหุลสูตร   ๑๒. วังคีสสูตร
๑๓. สัมมาปริพพาชนิยสูตร  ๑๔. ธรรมิกสูตร.
         ท่านผู้รู้ทั้งหลายกล่าวพระสูตร ๑๔ สูตรว่าจูฬวรรคแล.
หน้า ๓๘๐