| มหาวรรคที่ ๓ |
| ปัพพชาสูตรที่ ๑ |
| ว่าด้วยการสรรเสริญบรรพชา |
| [๓๕๔] ข้าพเจ้าจักสรรเสริญบรรพชา |
| อย่างที่พระพุทธเจ้าผู้มีพระจักษุทรงบรรพชา |
| ข้าพเจ้าจักสรรเสริญบรรพชา อย่างที่พระ- |
| พุทธเจ้าพระองค์นั้นทรงไตร่ตรองอยู่ จึง |
| ทรงพอพระทัยบรรพชาด้วยดี. |
| พระพุทธเจ้าทรงเห็นว่า ฆราวาสนี้ |
| คับแคบ เป็นบ่อเกิดแห่งธุลี และทรงเห็น |
| ว่า บรรพชาปลอดโปร่ง จึงทรงบรรพชา. |
| พระพุทธเจ้าครั้นทรงบรรพชาแล้ว |
| ทรงเว้นบาปกรรม ทางกาย ทรงละวจีทุจริต |
| ทรงชำระอาชีพให้หมดจด. |
| พระพุทธเจ้า มีพระลักษณะอัน |
| ประเสริฐมากมาย ได้เสด็จถึงกรุงราชคฤห์ |
| เสด็จเที่ยวไปยังคิริพชนคร แคว้นมคธ เพื่อ |
| บิณฑบาต. |
๓๘๐
๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖
๓๘๒ 