พระเจ้าพิมพิสารประทับยืนอยู่บน
                ปราสาท  ได้ทอดพระเนตรเห็นพระพุทธเจ้า
                พระองค์นั้น    ผู้สมบูรณ์ด้วยพระลักษณะจึง
                ได้ตรัสเนื้อความนี้ว่า
                        แน่ะ  ท่านผู้เจริญทั้งหลาย  ท่านทั้ง
                หลายจงดูภิกษุรูปนี้เถิด    ภิกษุรูปนี้มีรูปงาม
                สมบูรณ์  มีพระฉวีวรรณบริสุทธิ์    ถึงพร้อม
                ด้วยการเที่ยวไป   และเพ่งดูเพียงชั่วเอก   มี
                จักษุทอดลง  มีสติ  ภิกษุรูปนี้หาเหมือนผู้บวช
                จากสกุลต่ำไม่  ราชทูตทั้งหลายจงรีบไปเถิด
                เพื่อทราบว่า ภิกษุรูปนี้จักไป ณ ที่ไหน.
                        ราชทูตที่พระเจ้าพิมพิสารส่งไปเหล่า
                นั้นได้ติดตามไปข้างหลัง  เพื่อทราบว่า  ภิกษุ
                รูปนี้จะไปที่ไหน  จักอยู่  ณ  ที่ไหน.
                        พระพุทธเจ้าเสด็จไปตามลำดับตรอก
                ทรงคุ้มครองทวาร  สำรวมดีแล้ว  มีพระสติ
                สัมปชัญญะ  ได้ทรงยังบาตรให้เต็มเร็ว.
                        พระองค์ผู้เป็นมุนี       เสด็จเที่ยว
                บิณฑบาตแล้ว  เสด็จออกจากพระนคร เสด็จ
                ไปยังปัณฑวบรรพต     ด้วยทรงพระดำรู้ว่า
                จักประทับอยู่  ณ  ที่นั้น.