| ราชทูตทั้ง ๓ เห็นพระพุทธเจ้าเสด็จ |
| เข้าไปสู่ที่ประทับ จึงพากันเข้าไปเฝ้า คน |
| หนึ่งกลับมากราบทูลแต่พระราชาว่า ขอ |
| เดชะ ภิกษุรูปนั้นนั่งอยู่ที่หน้าภูเขาปัณฑวะ |
| เสมือนเสือโคร่ง โคอุสุภราชและราชสีห์ใน |
| ถ้ำ ฉะนั้น |
| พระมหากษัตริย์ ทรงสดับคำของ |
| ราชทูตแล้ว รีบด่วนเสด็จไปยังปัณฑวบรร- |
| พต ด้วยยานอันอุดม ท้าวเธอเสด็จไปตลอด |
| พื้นที่แห่งยานแล้ว เสด็จลงจากยาน เสด็จ |
| พระราชดำเนินด้วยพระบาท เข้าไปถึง |
| ปัณฑวบรรพตนั้นแล้ว ประทับนั่ง. |
| ครั้นแล้วได้ทรงสนทนาปราศรัย |
| ครั้น ผ่านการปราศรัยพอให้ระลึกถึงกันไป |
| แล้ว ได้ตรัสเนื้อความนี้ว่า พระองค์ยังหนุ่ม |
| แน่น ตั้งอยู่ในปฐมวัย สมบูรณ์ด้วยความ |
| เฟื่องฟู แห่งวรรณะ เหมือนกษัตริย์ผู้มี |
| พระชาติ ทรงยังหมู่พลให้งามอยู่ ผู้อันหมู่ |
| ผู้ประเสริฐห้อมล้อมแล้ว หม่อมฉันจะให้ |
| โภคสมบัติ ขอเชิญพระองค์บริโภคโภค- |
๓๘๒
๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖
๓๘๔ 