| ปธานสูตรที่ ๒ |
| ว่าด้วยความเพียรใหญ่ |
| [๓๕๕] มารได้เข้ามาหาเรา ผู้มีตน |
| ส่งไปแล้วเพื่อความเพียร บากบั่นอย่างยิ่ง |
| เพ่งอยู่ ที่ใกล้ฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา เพื่อ |
| บรรลุนิพพานอันเกษมจากโยคะ กล่าววาจา |
| ด้วยเอ็นดูว่า ท่านผู้ซูบผอม มีผิวพรรณเศร้า- |
| หมอง ความตายของท่านอยู่ในที่ใกล้. |
| เหตุแห่งความตายของท่านมีตั้งพัน |
| ส่วน ความเป็นอยู่ของท่านมีส่วนเดียว ชีวิต |
| ของท่านผู้ยังเป็นอยู่ประเสริฐกว่า เพราะว่า |
| ท่านเป็นอยู่ จักกระทำบุญได้. |
| ท่านประพฤติพรหมจรรย์ และบูชา |
| ไฟอยู่ ย่อมสั่งสมบุญได้มาก ท่านจักทำ |
| ประโยชน์อะไรด้วยความเพียร ทางเพื่อ |
| ความเพียรพึงดำเนินไปได้ยาก กระทำได้ |
| ยาก ให้เกิดความยินดีได้ยาก มารได้ยืน |
| กล่าวคาถาเหล่านี้ในสำนักของพระพุทธเจ้า. |
๓๙๒
๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖
๓๙๔ 