เราได้ติดตามรอยพระบาทของพระ-
                ผู้มีพระภาคเจ้าสิ้น ๗ ปี   ไม่ได้ประสบช่อง
                ของพระสัมพุทธเจ้าผู้มีสิริ.
                        มารได้ไปตามลมรอบ ๆ  ก้อนหินซึ่ง
                มีสีคล้ายก้อนมันข้น  ด้วยคิดว่า   เราจะประ-
                สบความอ่อนแอในพระโคดมนี้บ้าง  ความ
                สำเร็จประโยชน์พึงมีบ้าง.
                        มารไม่ได้ความพอใจในพระสัม-
                พุทธเจ้า  ได้กลายเป็นลมหลีกไป ด้วยคิดว่า
                เราถึงพระโคดมแล้ว  จะทำให้ทรงเบื่อพระทัย
                หลีกไป    เหมือนกาถึงไศลบรรพตแล้วบิน
                หลีกไป  ฉะนั้น.
                        พิณของมารผู้ถูกความโศกครอบงำ
                แล้ว  ได้ตกจากรักแร้  ลำดับนั้น   มารนั้น
                เสียใจ    ได้หายไปในที่นั่นแล.
                              จบปธานสูตรที่  ๒