ปาตผุลฺลํ  โกกนทํ     สูริยาโลเกน  ตชฺชียเต
                เอวํ  มนุสฺสตฺตคตา    สตฺตา  ชราภิเวเคน  มิลายนฺติ
                        ดอกบัวบานในเวลาเช้า  ถูกแสง-
                อาทิตย์แผดเผาย่อมเหี่ยวแห้ง    สัตว์ทั้งหลาย
                ผู้ถึงความเป็นมนุษย์ก็เหมือนอย่างนั้น  ย่อม
                เหี่ยวแห้งไปด้วยอำนาจของเรา  ดังนี้.
ภิกษุนั้นก็บรรลุพระอรหัต.
         ในระหว่างพุทธกาล  บุรุษผู้หนึ่งมาจากป่าพร้อมด้วยบุตร ๗ คน  ได้
ยินเพลงขับของหญิงคนหนึ่งซ้อมข้าวอยู่ว่า
                ชราย  ปริมทฺทิตํ  เอตํ  มิลาตจฺฉวิจมฺมนิสฺสิตํ
                มรเณน  ภิชฺชติ  เอตํ    มจฺจุสฺส  ฆสมามิสํ  คตํ
                กิมีนํ  อาลยํ  เอตํ         นานากุณเปน  ปูริตํ
                อสุจิสฺส  ภาชนํ  เอตํ      กทลิกฺขนฺธสมํ  อิทํ.
                        สรีระนี้ถูกชราย่ำยี  ผิวหนังเหี่ยวแห้ง
                ย่อมแตกไปด้วยมรณะ  ถึงความเป็นอาหาร
                และเหยื่อของมัจจุ.
                        สรีระนี้เป็นที่อาศัยของเหล่าหนอน
                เต็มไปด้วยซากศพนานาชนิด    สรีระนี้เป็น
                ภาชนะของอสุจิ    สรีระนี้   เสมอด้วยต้น
                กล้วย  ดังนี้.