๔๒๓    ๔๗.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖    ๔๒๕
                        [๓๕๙]   เราไม่ใช่พราหมณ์   ไม่ใช่
                ราชโอรส     ไม่ใช่แพศย์หรือใคร  ๆ  เรา
                กำหนดรู้โคตรของปุถุชนแล้ว    ไม่มีความ-
                กังวล  เที่ยวไปด้วยปัญญาใน     เรานุ่งห่ม
                (ไตรจีวร)  สังฆาฏิ  ไม่มีเรือน  ปลงผมแล้ว
                มีตนดับความเร่าร้อนแล้ว  ไม่คลุกคลีกับด้วย
                มนุษย์   (มาณพ)   ทั้งหลายในโลกนี้   เที่ยว
                ไปอยู่   ท่านถามถึงปัญหาเกี่ยวด้วยโคตรอัน
                ไม่สมควรกะเรา.
                        ดูก่อนพราหมณ์ผู้เจริญพวกพราหมณ์
                ย่อมถามกับพวกพราหมณ์ด้วยกันว่าท่านเป็น
                พราหมณ์หรือหนอ    ถ้าว่าท่านกล่าวว่าเรา
                เป็นพราหมณ์   แต่ท่านกล่าวกะเราผู้มิใช่
                พราหมณ์   เพราะเหตุนั้น    เราขอถามสาวิตรี
                ซึ่งมีบท ๓ มีอักขระ  ๒๔  กะท่าน.
         พราหมณ์ทูลถามว่า
                        พวกฤๅษี     มนุษย์     กษัตริย์   และ
                พราหมณ์เป็นอันมากในโลกนี้     อาศัยอะไร
                ได้กำหนดยัญแก่เทวดาทั้งหลาย.
         พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า
หน้า ๔๒๔