| [๓๕๙] เราไม่ใช่พราหมณ์ ไม่ใช่ |
| ราชโอรส ไม่ใช่แพศย์หรือใคร ๆ เรา |
| กำหนดรู้โคตรของปุถุชนแล้ว ไม่มีความ- |
| กังวล เที่ยวไปด้วยปัญญาใน เรานุ่งห่ม |
| (ไตรจีวร) สังฆาฏิ ไม่มีเรือน ปลงผมแล้ว |
| มีตนดับความเร่าร้อนแล้ว ไม่คลุกคลีกับด้วย |
| มนุษย์ (มาณพ) ทั้งหลายในโลกนี้ เที่ยว |
| ไปอยู่ ท่านถามถึงปัญหาเกี่ยวด้วยโคตรอัน |
| ไม่สมควรกะเรา. |
| ดูก่อนพราหมณ์ผู้เจริญพวกพราหมณ์ |
| ย่อมถามกับพวกพราหมณ์ด้วยกันว่าท่านเป็น |
| พราหมณ์หรือหนอ ถ้าว่าท่านกล่าวว่าเรา |
| เป็นพราหมณ์ แต่ท่านกล่าวกะเราผู้มิใช่ |
| พราหมณ์ เพราะเหตุนั้น เราขอถามสาวิตรี |
| ซึ่งมีบท ๓ มีอักขระ ๒๔ กะท่าน. |
| พราหมณ์ทูลถามว่า |
| พวกฤๅษี มนุษย์ กษัตริย์ และ |
| พราหมณ์เป็นอันมากในโลกนี้ อาศัยอะไร |
| ได้กำหนดยัญแก่เทวดาทั้งหลาย. |
| พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า |