| ดูก่อนพราหมณ์ ถ้าอย่างนั้นท่านจง |
| เงี่ยโสตลงเถิด เราจักแสดงธรรมแก่ท่าน |
| ท่านอย่าถามถึงชาติ จงถามแต่ธรรมสำหรับ |
| ประพฤติเถิด ไฟย่อมเกิดแต่ไม้แล แม้ผู้ที่ |
| เกิดในสกุลต่ำ เป็นมุนีมีปัญญา เป็นผู้เกียด |
| กันอกุศลวิตกด้วยหิริ รู้เหตุการณ์ได้โดย |
| ฉับพลันก็มี. |
| พราหมณ์ผู้มุ่งบุญ พึงบูชา พึงหลั่ง |
| ไทยธรรมในทักขิไณยบุคคลผู้ที่ฝึกตนด้วย |
| สัจจะผู้ประกอบด้วยการฝึกฝนอินทรีย์ ผู้ถึง |
| ที่สุดแห่งเวท ผู้อยู่จบพรหมจรรย์ตามกาล. |
| ชนเหล่าใดละกามทั้งหลายได้แล้ว |
| ไม่ยึดมั่นอะไร ๆ เที่ยวไป มีตนสำรวมดีแล้ว |
| เหมือนกระสวยที่ไปตรง ฉะนั้น พราหมณ์ |
| ผู้มุ่งบุญพึงบูชา พึงหลั่งไทยธรรม ในชน |
| เหล่านั้นตามกาล. |
| ชนเหล่าใดปราศจากราคะ มีอินทรีย์ |
| ตั้งมั่นดีแล้ว หลุดพ้นแล้วจากการจับของ |
| กิเลส เปล่งปลั่งอยู่ เหมือนพระจันทร์ที่พ้น |
| แล้วจากการเบียดเบียนของราหู สว่างไสว |