แล้ว   ก็เสด็จลงเรือรัตนะ    ภิกษุ  ๕๐๐  รูปก็ลงเรือของตน ๆ  นาคราชทั้งหลาย
ได้นิมนต์พระผู้มีพระภาคเจ้ากับภิกษุสงฆ์ให้เสด็จเข้าไปสู่นาคพิภพ.
         ได้ยินว่า   พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงธรรมแก่นาคบริษัทตลอดคืน
ทั้งสิ้น  ณ  นาคพิภพนั้น  ในวันที่สอง  นาคราชทั้งหลายได้ถวายมหาทานด้วย
ขาทนียะและโภชนียะอันเป็นทิพย์  พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงอนุโมทนาแล้วเสด็จ
ออกจากนาคพิภพ.  ภุมมัฏฐเทวดาคิดว่า  พวกมนุษย์ทั้งหลายและนาคทั้งหลาย
ย่อมกระทำสักการะแก่พระตถาคต     พวกเราจักไม่ทำอะไรกันหรือ     ดังนี้แล้ว
จึงได้ยกฉัตรซ้อนฉัตร  ขึ้นที่ป่า พุ่มไม้   ต้นไม้  และภูเขาเป็นต้น   โดยอุบายนี้
นั้นเอง   มหาสักการะอันพิเศษบังเกิดขึ้นแล้วตราบถึงภพของอกนิษฐพรหม
แม้พระเจ้าพิมพิสารก็ได้ทรงทำสักการะเป็นทวีคูณ     กว่าสักการะที่เจ้าลิจฉวี
ทั้งหลายกระทำ     ในกาลที่พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จมา     พระองค์ได้นำเสด็จ
พระผู้มีพระภาคเจ้าไปยังกรุงราชคฤห์โดยใช้เวลา  ๕  วัน  โดยนัยที่กล่าวแล้วใน
ตอนก่อนนั้นแล.
         เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จถึงกรุงราชคฤห์โดยลำดับ   ภิกษุทั้งหลาย
ที่ประชุมกัน  ณ  โรงกลม  ภายหลังภัต   เกิดการสนทนากันในระหว่างดังนี้ว่า
" โอ !   อานุภาพของพระผู้มีพระภาคพุทธเจ้า   ภูมิภาค  ๘  โยชน์จากฝั่งนี้และ
ฝั่งโน้นแห่งแม่น้ำคงคาอันพระราชาและมหาชนกระทำภาคพื้นที่เป็นที่ลุ่มและ
ที่ดอนให้เสมอกัน       เกลี่ยด้วยทรายแล้วลาดด้วยดอกไม้     น้ำในแม่น้ำคงคา
ประมาณ  ๑  โยชน์   ก็ดาษดาไปด้วยดอกปทุมนานาพรรณ    เทวดาทั้งหลาย
ยกฉัตรซ้อนฉัตรขึ้นถึงชั้นอกนิษฐภพทีเดียว  เจาะจง  (อุทิศ)  พระพุทธองค์"
ดังนี้.