ได้ถวายน้ำมันและข้าวสารเป็นต้น     แก่ดาบสเหล่านั้น.    ดาบสเหล่านั้นถือเอา
น้ำมันและข้าวสารเป็นต้นเหล่านั้น     ได้ไปยังอาศรมของตนนั้นเอง  (ตามเดิม)
ก็ดาบสเหล่านั้นได้มาสู่บ้านนั้นทุก ๆ ปีเหมือนอย่างเคยปฏิบัติมา  แม้พวกมนุษย์
ทราบว่าดาบสเหล่านั้นพากันมา  จึงได้ตระเตรียมข้าวสารเป็นต้น   ต้องการเพื่อ
จะถวายทาน  และได้ถวายทานแก่ดาบสเหล่านั้นผู้มาแล้ว   เหมือนเช่นทุกครั้ง.
         ครั้งนั้น   พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงอุบัติขึ้นแล้วในโลก  ทรงแสดงธรรม-
จักรอันบวรแล้ว    เสด็จไปยังเมืองสาวัตถีโดยลำดับ    ประทับอยู่ที่เมืองสาวัตถี
นั้น    ทรงเห็นอุปนิสสัยสมบัติของดาบสเหล่านั้น   เสด็จออกจากเมืองสาวัตถีนั้น
มีหมู่ภิกษุแวดล้อม  เสด็จจาริกไปอยู่  เสด็จถึงบ้านนั้นตามลำดับ  มนุษย์ทั้งหลาย
เห็นพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว   ได้ถวายมหาทาน   พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดง
ธรรมแก่มนุษย์เหล่านั้น     ด้วยพระธรรมเทศนานั้น    มนุษย์เหล่านั้นบางพวก
สำเร็จเป็นพระโสดาบัน   บางพวกสำเร็จเป็นพระสกทาคามี   และพระอนาคามี
บางพวกบรรพชาแล้วบรรลุพระอรหัต     พระผู้มีพระภาคเจ้าได้เสด็จกลับมายัง
กรุงสาวัตถีเช่นเดิมอีก. ครั้งนั้น   ดาบสเหล่านั้นได้มาสู่บ้านนั้น  มนุษย์ทั้งหลาย
เห็นพวกดาบสแล้ว  ก็ไม่ได้ทำการโกลาหลเช่นกับในคราวก่อน   ดาบสทั้งหลาย
ถามพวกมนุษย์เหล่านั้นว่า  ท่านทั้งหลาย  เพราะเหตุไรมนุษย์เหล่านี้จึงไม่เป็น
เช่นกับคราวก่อน   หมู่บ้านแห่งนี้   ถูกลงราชอาชญาหรือหนอแล   หรือว่าถูก
ประทุษร้ายด้วยทุพภิกขภัย    หรือว่ามีบรรพชิตบางรูปซึ่งสมบูรณ์ด้วยคุณมีศีล
เป็นต้นมากกว่าพวกเรา  ได้มาถึงหมู่บ้านแห่งนี้.
         มนุษย์เหล่านั้นเรียนว่า ท่านผู้เจริญทั้งหลาย บ้านนี้จะถูกลงราชอาชญา
ก็หาไม่   ทั้งจะถูกประทุษร้ายด้วยทุพภิกขภัยก็หาไม่    ก็แต่ว่าพระพุทธเจ้าทรง