แล้วประทับนั่งบนอาสนะที่ปูลาดไว้    ฝ่ายดาบสแลต้มกิ่งใบไม้    แล้วเคี้ยวกิน
แล้วนั่งอยู่ในสำนักของพระผู้มีพระภาคเจ้า    พระเจ้ากาสิกราชพระนามว่า  กิกิ
เห็นภิกษุทั้งหลายเที่ยวบิณฑบาตจึงตรัสถามว่า ท่านผู้เจริญ พระผู้มีพระภาคเจ้า
เสด็จไปไหน  และได้ทรงสดับว่า  พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ในวิหาร  มหา-
บพิตร.  แล้วจึงได้ทรงสั่งโภชนะที่ถึงพร้อมด้วยกับและรสต่าง ๆ  สมบูรณ์ด้วย
ชนิดของเนื้อแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า.
         อำมาตย์ทั้งหลายไปสู่วิหาร  กราบทูลแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า  ถวายน้ำ
ทักษิโณทก    เมื่อจะอังคาสก็ได้ถวายข้าวยาคู   อันถึงพร้อมด้วยเนื้อนานาชนิด
เป็นครั้งแรก    ดาบสเห็นแล้วจึงได้ยืนคิดอยู่ว่า      พระผู้มีพระภาคเจ้าจะเสวย
หรือไม่หนอ  พระผู้มีพระภาคเจ้าเมื่อดาบสนั้นดูอยู่นั้นแล    จึงทรงดื่มข้าวยาคู
ทรงใส่ชิ้นเนื้อเข้าไปในพระโอษฐ์    ดาบสเห็นเเล้วก็โกรธ    เมื่อพระผู้มีพระ-
ภาคเจ้าทรงดื่มข้าวยาคูเสร็จแล้ว   อำมาตย์ทั้งหลายก็ได้ถวายโภชนะอันประกอบ
ด้วยกับข้าว    อันมีรสต่าง ๆ อีก   ดาบสเห็นพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงรับโภชนะ
แม้นั้นเสวยอยู่   ก็โกรธยิ่งขึ้น   กล่าวว่า   ข้าพเจ้าไม่ฉันปลาและเนื้อ.
         ครั้งนั้น    ดาบสได้เข้าไปหาพระผู้มีพระภาคเจ้า    ผู้ทรงทำภัตกิจเสร็จ
แล้ว ทรงล้างมือและเท้าประทับนั่งอยู่  ทูลว่า ข้าแต่ท่านกัสสปะผู้เจริญ  ท่านตรัส
คำเท็จ   ข้อนั้นไม่ใช่กิจของบัณฑิต     ด้วยว่าพระผู้มีพระภาคเจ้าทั้งหลายทรง
ติเตียนมุสาวาทไว้แล้ว      แม้พวกฤาษีเหล่านั้นเหล่าใดยังอัตภาพให้เป็นไปด้วย
มูลผลาผลในป่า    อยู่  ณ  เชิงเขา    ฤาษีแม้เหล่านั้นก็ไม่ยอมพูดเท็จ    เมื่อจะ
พรรณหาคุณทั้งหลายของฤาษีทั้งหลายด้วยพระคาถา   จึงกล่าวว่า   สามากจิงฺ-
คูลกจีนกานิ  จ  เป็นต้น.