๓๔๘    ๕๙.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๕    ๓๕๐
รำลึกอยู่ว่า บัดนี้  เราทำลายกระท่อมคือท้องของมารดาแล้ว. การปฏิสนธิ
ในภพทั้ง  ๓  เราตัดขาดแล้ว.   ส้วมแหล่งอุจจาระ  คือสงสารเราล้างแล้ว.
ทะเลน้ำตาเราวิดแห้งแล้ว.      กำแพงกระดูกเราพังแล้ว.   เราจะไม่มีการ
ปฏิสนธิอีกดังนี้   ได้ทรงแต่งองค์ด้วยเครื่องประดับทั้งหมดประทับยืนอยู่
แล้ว.    จึงอำมาตย์ทั้งหลายได้ทูลพระองค์ว่า   ข้าแต่มหาราช    พระองค์
เสด็จประทับยืนนานเกินไปแล้ว.
         รา.   เราไม่ใช่พระราชา   แต่เราเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า.
         อำ.   ข้าแต่สมมติเทพ    ธรรมดา    พระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหลาย
จะไม่เป็นเช่นกับด้วยพระองค์.
         รา.   ถ้าเช่นนั้นเป็นอย่างไร ?
         อำ.   โกนผมโกนหนวด       ปกปิดร่างกายด้วยผ้ากากาวพัสตร์มี
ส่วนเปรียบเทียบด้วยดวงจันทร์ที่พ้นจากปากพระราหู   พำนักอยู่ที่เงื้อม
นันทมูลในป่าหิมพานต์  พระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหลายเป็นเช่นนี้.
         ในขณะนั้น พระราชาทรงยกพระหัตถ์ขึ้นลูบพระเกษา.  ในทัน
ทีนั้นเอง  เพศคฤหัสถ์ก็อันตรธานไป   เพศสมณะก็ปรากฏขึ้น   สมณ-
บริขารทั้งหลายที่พระองค์ตรัสถึงอย่างนี้ว่า :-
         ไตรจีวร  บาตร  มีดโกน  เข็ม   รัดประคตพร้อมด้วยกระบอก
กรองน้ำ   ๘   อย่างเหล่านี้      เป็นบริขารของภิกษุผู้ประกอบความเพียร
หน้า ๓๔๙