๓๕๒    ๕๙.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๕    ๓๕๔
นาคลดา   ที่สระอโนดาด   ทรงทำการชำระพระวรกายแล้ว   ประทับยืน
บนพื้นมโนศิลา    ทรงนุ่งสบงแล้วถือเอาบาตรและจีวร    เหาะขึ้นไปบน
อากาศด้วยฤทธิ์     ทรงย่ำเมฆ  ๕   สีไปแล้ว    เสด็จลง     ณ   ที่ไม่ไกล
หมู่บ้านใกล้ประตูนครพาราณสี   ทรงห่มจีวรในที่สำราญแห่งหนึ่ง  ทรง
ถือบาตรเสด็จเข้าไปในหมู่บ้านใกล้ประตูเมือง  เที่ยวบิณฑบาต ลุถึงประตู
บ้านพระโพธิสัตว์.         พระโพธิสัตว์เห็นพระปัจเจกเหล่านั้นแล้วดีใจ
นิมนต์ให้ท่านเข้าไปในบ้านให้นั่งบนอาสนะที่ปูไว้แล้ว  ถวายทักขิโนทก
อังคาสด้วยของเคี้ยวของฉันอันประณีต  นั่ง ณ ที่สมควรข้างหนึ่งไหว้พระ
สังฆเถระแล้วทูลถามว่า      ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ        การบรรพชาของ
พระองค์ทั้งหลายงามเหลือเกิน       อินทรีย์ทั้งหลายของพระองค์ผ่องใส
ฉวีวรรณก็ผุดผ่อง        พระองค์ทรงเห็นอารมณ์อะไรหนอจึงทรงเข้าถึง
การบรรพชาด้วยอำนาจภิกขาจารวัตร  และได้เข้าไปทูลถามพระเถระแม้
ที่เหลือเหมือนทูลถามพระสังฆเถระ.   จึงท่านทั้ง  ๔  เหล่านั้น   ได้ตรัส
บอกเรื่องการออกบวชของตน ๆ       แก่พระโพธิสัตว์นั้นโดยนัยมีอาทิว่า
อาตมภาพเป็นพระราชาชื่อโน้น    ในนครโน้น  ในแคว้นโน้น   แล้ว
ได้ตรัสคาถาองค์ละ   ๑  คาถาว่า :-
                        อาตมภาพได้เห็นต้นมะม่วง   ที่งอกงาม
           ออกผลเขียวไปทั้งต้น   ในระหว่างป่ามะม่วง
           เมื่อกลับออกมา  ได้เห็นมะม่วงต้นนั้นหักย่อย
หน้า ๓๕๓