[๑๐๙๑] เพราะว่าต้นไม้ทั้งหลายที่งอกขึ้น จะ |
เจริญเติบโตขึ้นเลยต้นไม้เจ้าป่า ที่มีลำต้นใหญ่ |
ไป. ข้าแต่ พญาครุฑ เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้า |
มองเห็นภัยที่ยังไม่มาถึง จึงสั่นสะท้านอยู่. |
[๑๐๙๒] ธีรชนควรระแวงภัยที่ควรระแวง ควร |
ระวังภัยที่ยังไม่มาถึง ธีรชนย่อมพิจารณาเห็น |
โลกทั้ง ๒ เพราะภัยในอนาคต. |
จบ โกฏสิมพลิชาดกที่ ๗ |
| |
อรรถกถาโกฏสิมพลิชาดกที่ ๗ |
| |
พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน ทรงปรารภ |
การข่มกิเลสแล้ว จึงตรัสเรื่องนี้ มีคำเริ่มต้นว่า อหํ ทสสตพฺยามํ |
ดังนี้ เรื่องจักมีแจ้งชัดในปัญญาสชาดก. |
แต่ในที่นี้ พระศาสดาทรงเห็นภิกษุทั้งหลายประมาณ ๕๐๐ รูป |
ถูกกามวิตกครอบงำ ภายในโกฏิสัณฐารกะ จึงทรงประชุมสงฆ์ ตรัสว่า |
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ขึ้นชื่อว่า ถึงที่ควรระแวง ก็ควรระแวง ขึ้นชื่อว่า |
กิเลสทั้งหลาย เมื่อเจริญขึ้นก็ย่อมทำลายเรา เหมือนต้นไทรเป็นต้น |
เมื่อเติบโตขึ้น ก็ทำลายต้นไม้ฉะนั้น ด้วยเหตุนั้น ในปางบรรพ์เทวดา |
ผู้เกิดที่โกฏสิมพลีงิ้วใหญ่ เห็นนกตัว ๑ กินลูกนิโครธ ถ่ายอุจจาระรด |