เราได้เอาพญานาคยาวตั้งพันวามาแล้ว |
ท่านทรงพญานาคนั้น และเราอยู่ได้ไม่สั่น |
สะท้าน. ดูก่อนโกฏสิมพลีเทพบุตร ก็เพราะ |
เหตุอะไร ? ท่านเมื่อทรงนกตัวเล็ก ๆ นี้ ที่มีเนื้อ |
น้อยกว่าเรา จึงกลัวตัวสั่นสะท้านไป. |
บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า ทสสตพยามํ ความว่า ยาวพันวา |
บทว่า อุรคมาทาย อาคโต ความว่า เราเอางูตัวใหญ่มา ณ ที่นี้อย่างนี้. |
บทว่า ตญฺจ มญฺจ ความว่า ทั้งงูตัวใหญ่ทั้งฉัน. บทว่า ธารยํ |
ได้แก่ ธารยมาโพ คือทรงไว้อยู่. บทว่า พฺยถสิ ความว่า สั่นเทิ้ม |
อยู่. บทว่า กิมตฺถํ ความว่า พญาครุฑถามว่า ประโยชน์อะไร |
คือเพราะเหตุอะไร ? พญาครุฑเรียกเทพบุตรตามนามของต้นไม้ว่า |
โกฏสิมพลี. เพราะว่าต้นสิมพลี คือต้นงิ้วต้นนั้น ได้ชื่อว่า โกฏสิมพลี |
เพราะมีลำต้นและกิ่งก้านใหญ่ แม้เทพบุตรผู้สิงอยู่บนต้นโกฏสิมพลีนั้น |
ก็ได้ชื่ออย่างนั้นเหมือนกัน. |
ลำดับนั้น เทพบุตรเมื่อจะกล่าวถึงเหตุแห่งการสั่นสะท้านนั้น |
จึงได้กล่าวคาถา ๔ คาถาว่า :- |
ดูก่อนพญาครุฑ ท่านมีเนื้อเป็นภัก- |
ษาหาร นกตัวนี้มีผลไม้เป็นภักษาหาร นกตัวนี้ |