๓๙๘    ๕๙.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๕    ๔๐๐
           จักจิกกินลูกนิโครธ   ลูกกร่าง  ลูกมะเดื่อ  และ
           ลูกโพธิ์   แล้วมาถ่ายรดลำต้นไม้ของเรา.    ต้น
           ไม้เหล่านั้นจะเติบโตขึ้น   พวกมันเกิดในที่อับ
           ลมไม่มีอากาศที่ข้างเรา   จักปกคลุมเรา   ทำเรา
           ไม่ให้เป็นต้นไม้.   ต้นไม้ต้นอื่น ๆ  เป็นหมู่ไม้
           มีรากมีลำต้นที่มีอยู่       ก็จะถูกสกุณชาติตัวนี้
           ทำลายไป    โดยการนำพืชผลมากิน.  เพราะว่า
           ต้นไม้ทั้งหลายที่งอกขึ้น     จะเจริญเติบโตขึ้น
           เลยต้นไม้เจ้าป่า  ที่มีลำต้นใหญ่ไป  ข้าแต่พญา
           ครุฑ     เพราะฉะนั้น  ข้าพเจ้ามองเห็นภัยที่ยัง
           ไม่มาถึง  จึงสั่นสะท้านอยู่.
         บรรดาบทเหล่านั้น   บทว่า  โอทหิสฺสติ   ความว่า  จักถ่ายอุจ-
จาระรด    บทว่า  เต  รุกฺขา  ความว่า  ต้นไม้ทั้งหลายมีต้นไทรเป็นต้น
เกิดขึ้นแล้ว.     จากพืชผลเหล่านั้น.   บทว่า   สํวิรูหนฺติ   ความว่า  จัก
งอกงามขึ้น   คือจักเจริญเติบโตขึ้น.   บทว่า   มม  ปสฺเส   ความว่า ใน
ระหว่างกิ่งเป็นต้นของเรา.   บทว่า  นิวาตชา  ความว่า  เกิดแล้วในที่อับ
ลม  เพราะลมถูกบังไว้.    บทว่า    ปริโยนทฺธิสฺสนฺติ    ความว่า   ต้นไม้
เหล่านั้น   เติบโตขึ้นอย่างนี้แล้วจักปกคลุมเราไว้.   อีกอย่างหนึ่ง   ปาฐะ
หน้า ๓๙๙