ระวังภัยที่ยังไม่มาถึงอย่างนี้.   บทว่า  อนาคตภยา   ความว่า   เพราะเหตุ
แห่งภัยในอนาคต.   ธีรชนเมื่อพิจารณาเห็นภัยนั้น   ชื่อว่าเล็งเห็น   คือ
มองเห็นทั้งโลกนี้และโลกหน้า.
         ก็แล   ครุฑครั้นกล่าวอย่างนี้แล้ว  จึงให้นกนั้นหนีไปจากต้นไม้
นั้นด้วยอานุภาพของตน.
         พระศาสดาครั้นทรงนำพระธรรมเทศนานี้มาแล้ว   ตรัสว่า  เธอ
ทั้งหลายควรระแวงสิ่งที่ควรระแวงดังนี้.    ทรงประกาศสัจธรรมทั้งหลาย
แล้วทรงประชุมชาดกไว้.    ในที่สุดแห่งสัจธรรม    ภิกษุประมาณ   ๕๐๐
รูป  ดำรงอยู่แล้วในอรหัตผล.       พญาครุฑ  ในครั้งนั้น  ได้แก่พระ-
สารีบุตรในบัดนี้    ส่วนรุกขเทวดา  ได้แก่เราตถาคต   ฉะนี้แล.
                         จบ   อรรถกาโกฏสิมพลิชาดกที่  ๗