ความคับแค้นใจเป็นทุกข์ ความไม่คับแค้นใจเป็นสุข. |
[๑๑๗] ปัญญาในความปรากฏโดยความเป็นภัยว่า ความเกิด |
ขึ้นมีอามิส ความเป็นไปมีอามิส ฯ ล ฯ ความคับแค้นใจมีอามิส เป็น |
อาทีนวญาณแต่ละอย่าง ๆ ญาณในสันติบทว่า ความไม่เกิดขึ้นไม่มี |
อามิส ความไม่เป็นไปไม่มีอามิส ฯ ล ฯ ความไม่คับแค้นใจไม่มีอามิส |
ความเกิดขึ้นมีอามิส ความไม่เกิดขึ้นไม่มีอามิส ความเป็นไปมีอามิส |
ความไม่เป็นไปไม่มีอามิส ฯ ล ฯ ความคับแค้นใจมีอามิส ความไม่ |
คับแค้นใจไม่มีอามิส. |
[๑๑๘] ปัญญาในความปรากฏโดยความเป็นภัยว่า ความเกิดขึ้น |
เป็นสังขาร ฯ ล ฯ ความคับแค้นใจเป็นสังขาร เป็นอาทีนวญาณแต่ |
ละอย่าง ๆ ญาณในสันติบทว่า ความไม่เกิดขึ้นเป็นนิพพาน ความไม่ |
เป็นไปเป็นนิพพาน ฯ ล ฯ ความไม่คับแค้นใจเป็นนิพพาน ญาณใน |
สันติบทว่า ความเกิดขึ้นเป็นสังขาร ความไม่เกิดขึ้นเป็นนิพพาน |
ความเป็นไปเป็นสังขาร ความไม่เป็นไปเป็นนิพพาน ฯ ล ฯ ความ |
คับแค้นใจเป็นสังขาร ความไม่คับแค้นใจเป็นนิพพาน. |
[๑๑๙] ข้อที่พระโยคาวจรพิจารณาเห็นความเกิดขึ้น |
ความเป็นไปแห่งสังขารนิมิต กรรมเครื่องประ- |
มวลมาปฏิสนธิว่าเป็นทุกข์นี้เป็นอาทีนวญาณ |
ข้อที่พระโยคาวจรพิจารณาเห็นความไม่เกิดขึ้น |